Zuid-Kreta - Afspraak makelaar

8 oktober 2017 - Makrygialos, Griekenland

We spreken vroeg af met Ionas, de makelaar die ons de ruïnes in het noord-oosten heeft laten zien. Hij heeft er nog drie hier, in het zuid-oosten.
De eerste staat Laurens niet aan. Bij de tweede komt er plots een Schot bij in paniek met oa zijn onderbroek vanachter helemaal gescheurd en ongemakkelijk dicht houdend (het totale plaatje is echt een komisch zicht) maakt hij ons duidelijk dat het niet klopt, dat een deel zijn stuk is. Hij wordt gerustgesteld en we gaan naar de volgende. Onderweg wordt de weg voor onze neus afgesloten door de politie. Een dokter, cardioloog, is net neergeschoten op de baan! Ze zoeken nog de dader. Ik vraag de makelaar of dit vaker voorvalt. Ja af en toe, alsof dat de normaalste zaak is, maar wel door buitenlanders, geen Grieken. De trend is dat jonge buitenlandse vrouwen oudere Griekse mannen verleiden (waarschijnlijk voor het geld) en na een tijd vallen ze plots dood. Vergiftigd of zelfs vermoord zoals in dit geval. Hij verteld ook over andere vijandigheden van de Griekse buurlanden die binnensijpelen in het vredige Griekenland. 
In afwachting gaan we naar hem thuis, drinken wat, worden overladen met zoetigheden, koekjes, door zijn vrouw vers gemaakte Griekse appeltaart en chocoladetaart, zoveel dat we de rest van de dag niets meer hebben gegeten, wat een suikerboost. Ionas is vanaf het begin een gezellige rustige prater. Een verteller, over de Griekse cultuur, families, hoe hij is opgegroeid voordat het toerisme kwam,... zeer aangenaam en interessant om naar hem te luisteren. 
Hij is nog majoor geweest in het leger en werd daardoor op de hoogte gehouden wanneer de baan ging vrijkomen. Na telkens te horen 'binnen een uur' heeft hij voorgesteld om de dag erna terug te komen. 
Snikheet was het die dag. In de namiddag zijn we van hem regelrecht naar het strand gegaan en zelfs Laurens is voor het eerst in zee gesprongen. Een verfrissing waar ons lichaam heel de dag naar hunkerde.

Nachtje voor een grotDie nacht hebben we voor een grot overnacht (toch eerst effe snel checken of er geen beer in zat, alhoewel we weten dat er geen in Kreta zitten). 
Vlak voor het stilleggen is Laurens  met de motor omgevallen. De ondergrond was steil en rotserig. We zijn wel goed verschoten want de gashendel bleef in zijn schoen hangen en draaien! Hij komt er met een pijnlijke rode plek vanaf. Oef...

Bij het weerzien van onze vriend de volgende ochtend, kregen we meteen een dik stuk chocoladetaart in ons handen "Breakfast!" en is hun hondje plots Ikkie ook wat?onze beste vriend. We bezoeken het derde huisje, van een sympathieke Fransman, in een mooi dorpje. Bijna in elke (gerenoveerd) huis zijn Venetiaanse sporen zichtbaar. Werkelijk prachtig, vooral de Venetiaanse deurstenen bogen, op pilaren, boven deuren, Venetiaans gewelfals gewelf in een kamer zijn typerend en de oker-kleurige muren bestaande uit grote lei-en zandstenen. In heel het dorp bestaan de smalle weggetjes zelfs uit grote leistenen (zoals wij thuis een vloer hebben gemaakt) Herkenbare vloermaar dan warmgeel gekleurd. 
Het huisje te koop was vrij weinig werk aan (in vergelijking met wat we al hebben gezien) met ook een boog boven het haardvuur en een stenen kookhoek. HuisjeOp het dak zijn zelfs zonnecellen voor warm water voor de douche. Alles wel primitief. Er mag een verdiep worden bijgebouwd van 10m2. 
Minpunt: geen extra grond rond, je kan er niet met de auto komen, het plafond roest overal door en ver van zee. Prijs €16 000. We hebben ons wel tegoed gedaan aan vijgen en druiven (ja zelfs Ionas) en een mooie tros mee gekregen.  Eigenlijk zitten wij drie vooral te eten wat de natuur te bieden heeft tijdens onze huisjes bezichtegingen. Soms ook amandel- en okkernoten.

Terug bij de makelaar thuis kregen we..... chocoladetaart! 
Ondertussen weten ze meer over de moord. De cardioloog (in de zestig) was met een jonge Bulgaarse vrouw (in de twintig) samen en hadden een kindje. Zij had ook een Bulgaarse vriend en het is deze man die de dokter op straat opwachte en hem drie keer schoot in de rug en nadat de gewonde man uit de auto wegkroop voor hulp het genadeschot in zijn hoofd gaf. Jagers hebben dit zien gebeuren en de politie gealarmeerd. Het Bulgaarse koppel is uiteindelijk opgepakt. Dit gebeurde dan nog op zijn verjaardag.

Familie komt op bezoek en we kregen een warm hartig hapje, oh wat was ik blij! Hij heeft me zijn zelfgemaakte wijn en raki laten proeven. 

Het gebeurt nooit of zelden dat we twee keer achtereen op dezelde plek ons tent zetten. Ten eerste om problemen te vermijden, je kan nooit zeker genoeg zijn. 
Deze keer dachten we toch terug voor de grot te staan. Dedjuu ze zijn er aant jagen. We wachten in een buskot (een luxe buskot zonder stank met reuzebanken) en Laurens stelt voor om op de banken te slapen want de jagers gaan maar niet weg en het wordt laat. Met de voorbijrijdende auto's toch liever niet, dan kies ik voor het plaatsje aan de zee (waar we twee nachten geleden stonden) waar het enorm hard waait. Met veel moeite toch gelukt met de tent, maar slapen ging niet, zoveel wind, lawaai en missch komt er een golf in de tent... We beslissen uiteindelijk dan toch maar die banken in het buskot te proberen. Ik doe geen oog dicht met ons in de schijnwerpers door die straffe lantaarnpaal en zeker niet met die auto's met jongeren een beetje verder met hun gepraat en je weet maar nooit... als ze teveel gedronken hebben... Midden in de nacht pakken we wééral in en gaan toch naar de grot, de jagers zijn precies weg. Eindelijk onder menselijke omstandigheden vallen ons oogjes dicht.

Foto’s