Portugal - B&B's 'Met Vier in Bed'

Ma 19 dec

Op zoek naar Christel & Ronny van B&B Colina Casa, die in onze mobilhome pannekoeken van Laurens hebben geproefd. We komen toe en ze gingen juist appelsienen plukken. Wijlen mee. Een koppel, ook Belgen hebben enkele appelsien- en mandarijnbomen in hun tuin. Maar ze zijn er zelf niet deze tijd en hadden voorgesteld aan Christel en Ronny dat ze er mochten plukken wanneer ze willen. De mandarijnen waren zo groot als de appelsienen. Een lief oud Portugees koppel waren in die tuin bezig en hebben ons hartelijk onthaald. De dame sprak goed Frans. We hebben ook wat vruchten mee gekregen.

We krijgen een rondleiding in hun B&B. Nieuwe, luxe, prachtige kamers met mooie uitzichten op de bergen. Een zwembad is er ook. Het geheel geeft een cleane, chique uitstraling.

Laurens had direct door dat Christel graag kokkerelt en stelt voor om truffels te leren maken. Er is een Makro 40km verder, maar helaas wordt daar geen chocolade van Callebout verkocht, wat Laurens noodzakelijk vind om mee te werken. Ze proberen het met haar chocolade, maar dit lukt niet zo goed. Deze is bij een temperatuur van 40 graden (Callebout is al smeuïg vloeibaar bij 30 graden) nog plakkerig en stroperig, alles behalve vloeibaar. Laurens dacht eerst dat zijn chocolade op was, maar vind toch nog een stiekem verstopte bokaal. De les 'truffels maken' wordt uiteindelijk gegeven hoe het hoort met de enige echte chocolade van Callebout. En om het helemaal af te maken, improviseert Laurens een kerststronk van lichte biscuit, crème à beure van bosvruchten, afgewerkt met Portugese room en chocoladeschilfers. We horen Christel zeggen "Ik krijg hem ni stijf, heb al alles geprobeerd maar nee krijg hem echt ni stijf, enkel die van...." Heel de avond blijven we in die grap hangen. Laurens leert haar spuiten.....met de zak natuurlijk.

Als dank geeft Christel aan Laurens een tool van een kookeiland, voor als hij het ooit zelf zou bouwen, waar je op moet duwen waarna een blok met stopcontacten verschijnt. Dit heeft hij altijd leuk gevonden. En dit is niet alles, Christel dacht aan nog iets, een grote zak kleren die weg mochten. Zoveel mooie fleurige kleertjes! Joepie. Jaah er is nog wel plaats in de mobilhome, zelfs Laurens kreeg een jeansbroek, die hij direct aan deed. Eindelijk een deftige broek zonder vlekken en scheuren, maar voor hoelang....? 

Christel belt vrienden op van 'Met vier in bed' om mee te genieten van het chocolade-genot. 

Frank en Anja komen aan, het klikte meteen en we smullen allen van de vers gemaakte lekkernijen.

Het was een super gezellige Belgische avond in Portugal boven op een berg met een prachtig zicht. 

Di 20 dec

Als ontbijt maakt Laurens appeltaart van bladerdeeg met verse bakkerspudding die helemaal bedekt is met fijne appelschijfjes en afgewerkt met sinaasconfituur à la minute van de vers geplukte appelsientjes.

We nemen afscheid.

In de namiddag zijn we langs geweest bij Anja & Frank in Alcobaca. Zij hebben ook een B&B Carpe Diem, maar helaas waren ze niet thuis. We hebben een briefje achtergelaten met ons telefoonnummer. Ze wonen in een rustig mooi Portugees dorpje. De mensen zijn hier zeer vriendelijk en kennen allemaal Frank & Anja!

We gaan kijken naar de surfers op het Noordstrand. Dit is een van de beste surf-stranden van Europa. Vandaag was daar een wedstrijd bezig. We komen er toe en iedereen rijdt weg. Het was al gedaan, dit is typisch iets voor ons, ofwel veel te vroeg ofwel te laat. 

Daar is wel een grote parking waar mobilhomes zijn toegelaten. En zo blijven we deze nacht hier gewoon staan.

Wo 21 dec

s'Morgens krijgen we een telefoontje van Frank, oh leuk, ze hebben het briefje gevonden. We kunnen hun bezoeken, ze zijn thuis vandaag.

Rond de middag komen we toe. We krijgen een rondleiding. In hun huis hebben ze boven drie extra kamers om te verhuren. Een echt typerende B&B. In de tuin staat er ook een zwembad. We zetten ons in het zonnetje, wat is het toch lekker warm in Portugal! We besluiten te gaan lunchen in een lokaal eethuis wat verder. Ik wil het typisch Portugees gerecht proeven. Frank verwittigt me nog dat er zeer veel vet in zit en gelijk had hij, te veel vet en vel, maar ik heb het geprobeerd. Laurens speelde het veiliger en ging voor de kotelet. Brood en olijven als hapje en soep kon je altijd vragen. Wijn bij het eten is vollonte en zelfs van zeer goede kwaliteit! Je mag ook steeds eten bij vragen, Portugezen zouden het zeer erg vinden als je niet genoeg zou hebben. Wat verder staat een kast met de verschillende desserten waar je uit mag kiezen, als je twijfelt, geen probleem, dan proef je ze toch beiden! Daar ga je zeker niet met honger van tafel, integendeel! In het aanpalend café nuttigen we onze koffie. En jawel, deze zijn zoals de typische kleine Italiaanse koffie, lekker. Als uw tasje leeg is, wordt deze gevuld met Bagasa, een zelfgebrouwen straf goedje, gemaakt van de resten van de druiven (waarmee de wijn wordt gemaakt). Hier kennen ze allen Anja en Frank en ze spreken al een aardig woordje Portugees, ze zijn zeer geliefd, dat zie je gewoon. Het is een gezellige bedoening, er wordt wat afgelachen. Nieuwsgierig naar hun nieuwe vrienden, word ik getrakteerd op een glaasje Aquadent, want dit moet ik toch zeker geproefd hebben. Aquadent is eigenlijk Bagasa, maar ouder en wordt met enkele stukken eikenhout in vaten bewaard waardoor deze een lichtbruin kleurtje krijgt, lijkt op cognac. Met Laurens wordt goed gelachen omdat hij enkel en alleen maar water drinkt en dat snapt geen enkele Portugees.

Je zou bijna vergeten te betalen, zo gemoedelijk gaat alles hier. Voor dit alles betaal je per man €7!! Als dat niet goedkoop is!! 

Onderweg zijn we nog in een café binnen gesprongen, voor een goed gevuld glaasje wijn van zeer goede kwaliteit betaal je €0,75! 

Terug thuis bij Frank & Anja, is het nog gezellig nakletsen met een glaasje van hun typische huiswijn. Ook van zeer goede kwaliteit. Deze hebben ze mee helpen maken wat verder in't dorp, inclusief het plat trappen van de druiven met hun voeten. Mijn complimenten voor de Portugese wijn, niets koppijn krijg ik ervan en dat voel ik meestal direct, als de kwaliteit wat minder is. 

We duiken in Anja haar kleerkast en ik krijg mooie fleurige kleedjes mee die me passen en nog andere stukken, zelfs schoenen wordt me geschonken. Zo lief van haar. Ze denkt eveneens aan Laurens en vraagt aan Frank dat hij ook enkele broeken van hem kan weg geven. Hij is bijgekomen en met dit goei leven in Portugal waar drinken en eten zeer belangrijk is, is het enorm moeilijk om wat kilo's af te vallen. Laurens krijgt 2 blauwe jeansen mee, maar Frank krijgt het niet over zijn hart om zijn 2 zwarte lievelingsjeans mee te geven. Deze dienen als motivatie voor Frank om te vermageren. "En ik zal er zeker nog in kunnen!" En Anja maar zeggen "Alé Frank, geef ze toch mee. Je gaat echt niet meer afvallen hoor!" Er wordt een deal afgesloten. Als we binnen 2 jaar terug komen en Frank kan er nog steeds niet in, dan krijgt Laurens ze mee. 

Er wordt een modeshow gegeven van de nieuwe aanwinsten en het pikt toch wel een beetje bij Frank dat Laurens er zo goed in past in zijn te kleine broeken. Hij duikt in de zijruimte en wringt zich in zijn meest stretchbare te kleine broek en springt mee in de catwalk. Een trotse Frank "Zie je wel, ik kan er nog steeds in! Mag enkel niet voor over buigen..." met een piepstemmetje... Bij dit alles wordt serieus wat afgelachen....

Anja had me een warm badje voorgesteld en ik moest maar zeggen wanneer ik ze wou, wat een schatje... die avond was ik in de zevende hemel in het heerlijk badje met alles erop en eraan! Zaaaaaalig. Ik wikkel me in een enorm zachte penoir en beneden toegekomen brandt de houtkachel, het kan niet op, zo gezellig. Ik plaats me in een schommelstoel, Anja bedekt mijn benen met een fleeceke en daar schommel ik, voor het vuur met een theetje in mijn handen. Ze weet hoe een vrouw te verwennen, steeds denk ik bij mezelf, het kan maar niet op... en met Frank is het steeds lachen, een zotte mus die recht voor de raap is, heerlijk eerlijk. En met Anja klikt het gewoon enorm, we hebben veel gemeen in wat we hebben mee gemaakt en begrijpen elkaar zeer goed. 

Het is bedtijd en de lieve mensen stellen voor om boven te slapen, in een van hun kamers. Anja laat me de kamer zien en doet het rolluik dicht. Wow in een echt bed! En de lakens zijn zo enorm zacht! Komt omdat er zijde in zit. Ik moet toegeven dat dit 1 van mijn beste nachten is op onze trip! Heeeerlijk heb ik geslapen, wat een zalig bed! 

Do 22 dec

Bij daglicht merk ik op hoe proper dat het hier is. Ongelooflijk zelfs, geen vuiltje te bespeuren, nergens! Kraak kraaknet is het hier. Proficiat Anja & Frank! 

Laurens maakt ontbijt in de mobilhome, pannekoeken.

We maken een wandeling door het dorp. We zien de typische oude wassalons die nog steeds in gebruik zijn, de plaats waar ze hun wijn maken,... en Frank maakt enkele hondjes zeer blij, hij geeft hun de resten vlees en botten, die hij gisteren van onze lunch heeft mee genomen. Dit doet hij vaker, toch lief van hem.

We willen ze bedanken voor hun gastvrijheid en stellen voor om een lunch te tracteren. We belanden terug in hetzelfde restaurantje. Donderdag is kip-dag met frietjes. We eten weer ons buikje vol met alles erop en eraan. 

We hebben een enorm leuke tijd gehad bij Frank & Anja. Ze gaven ons een warm gevoel en lieten ons de lokale sfeer goed opsnuiven. 

We nemen afscheid, wisselen gegevens uit en hopelijk zien we elkaar snel weer.