Noord Kreta - No guns aloud

Luxe is voor ons een kamer van €10 met krakende bedden, een lekkende lavabo en een wc die je 10 keer moet doortrekken voor alles weg is. Maar luxe kan ook zijn een hotel ergens in Zuid-Afrika waar je €5000 per nacht betaalt. Laurens had een vrouw leren kennen waarvan haar man ook slachtoffer is geworden van een Oost-Europese vrouw en vroeger hadden ze het zeer goed. €5000 per nacht was geen probleem. Nu moet ze echter werken om alle grondlasten van haar vele eigendommen (die door de crisis leeg blijven staan, ze krijgt ze niet verkocht) te kunnen betalen.

We waren uitgenodigd bij een moto-club. Op de deur hing een papier 'No guns aloud'. We dachten dat het een grap was, maar het was menens. En dit voor een gewoon Suzuki-Yamaha-Honda- kortom een alles wat er rijdt op twee wielen-club. Bij het zien van Laurens zijne moto, zeiden ze steeds tegen hem "Das toch gene moto voor lange afstanden". (Tijdens onze reis verschieten de kenners dat we zover zijn gereden op een 250cc, sommigen geloven het niet!) Dus stelde Laurens voor dat ze allen welkom zijn in de Ardennen, plaats genoeg voor tenten en ze hadden zeker het goei gerief. Dan kwamen de excuses dat de naft teveel kost, crisis, hun motor teveel verbruikt en het grootste probleem... ze wisten niet hoe ze al die raki moesten meenemen (de meesten stoken het hier zelf, maar als je het in de winkel koopt €6 voor 1,5L).
Ze hadden ons eten beloofd, inderdaad 5 zakken chips en sterke drank voor 20 man! En Laurens maar heel de dag tegen mij zeggen 'Nee Woon straks gaan we warm eten'.
Het was wel een gezellige boel. Er werd ons verteld dat in de kleine dorpjes bij geschillen, vooral bij eigendommen, weleens iemand werd neergeschoten. Of wanneer de ouders niet akkoord zijn bij een verloving, de bruid simpelweg wordt ontvoerd met de nodige verwikkelingen. Het gebeurt nog steeds, maar ondertussen is het een traditie wanneer er een trouw plaatsvindt, er 20 geweerschoten worden gelost. 
De laatste winter was het in Kreta uitzonderlijk koud. De raki-drinker van de groep, mijn drinkmaatje, heeft geen verwarming thuis en liet me een foto zien met sneeuw op zijn oprit. Hij had het sublieme idee om een electrisch dekentje mèt verlengkabel rond hem te binden zodat hij in zijn huis kon rondwandelen.
Iedereen deed zijn uiterste best om de mooiste plekken van Kreta op onze kaart aan te duiden... besluit... àlles is mooi op dit eiland.
We hadden nog geen slaapplaats en direct kwamen de aanbiedingen langs alle kanten. Er werd me enthousiast verteld dat ze iets hadden mèt een badkamer, alles erop en eraan. En jawel hoor, een oogarts had voor ons een groot appartement. Hij had net een heel verdiep opgeruimd en klaargestoomd voor eventueel onverwachts bezoek. Wij hebben ze mogen inhuldigen. We mochten zolang blijven als we wouden. 

De moto-club had een uitstekend restaurantje aangeraden waar ze traditioneel koken op hout. Als we op restaurant gaan, doen we het goed (deze keer) en nadat Laurens het voorstelde (waar ik zeker geen 'neen' op zeg), wijlen erheen. Onderweg zien we de ene kastanjeboom na de andere en dat laten we niet aan ons voorbijgaan. Een lekker voorgerechtje en zoet dat ze waren! Het etentje was zeer lekker, maar wel heel vettig (wat typisch is in de bergen). De frietjes kregen we er (gratis) bij.

Kreta heeft een groot zoetwatermeer 'Limni Kourna' waarvan het water kraakhelder is en zelfs drinkbaar! (Er ontspringt een bron aan de kant)
Er werd een filmshoot gehouden, met de luidspreker werd geroepen dat iedereen links moest blijven, uit hun beeld.
Het meer was een heerlijke verfrissing waar we toch 2 dagen van hebben genoten.

We rijden verder de bergen in waar de weg loopt tussen twee bergwanden. Ideaal om te klimmen en dat werd dan ook gedaan. 

Wat een hete dag, tijd voor een zwemmeke in zee. Ze verkopen overal, ook hier in Kreta, fish-spa sessies waarvan de visjes uw voeten zouden bevrijden van al het eelt. Hier aan zee was het gratis en voor niets. De visjes hapten gretig aan de voeten. Actieve vissen hier in Kreta. Zo ook de aller-eerste keer dat ik in zee ging. Visjes die me overal volgden, voor het voedsel dat vrijkwam door mijn stappen. Zelfs kleine pladijsjes op de bodem, zóó schattig om hun oogjes zoekend te zien gaan van links naar rechts 'Ping-Pong', omdat ik verder stond en dan 'Ting' ziet het me en 'Zoef' pijlrecht stormen ze op me af. We zijn weer herrenigd.

Wat heel tof is en wat je zelden ziet is dat er een Griek al snorkelend het afval uit de zee haalde.

Wat verder vonden we weer een idylisch plekje om ons tentje neer te ploffen. Daar waar poeltjes zijn gevormd in lavasteen. Kleine aquariums met visjes, zeesterren, krabben, ja zelfs kleurrijke zee-slakken en -duizendpoten.

Het was zo een zalige rustige nacht  dat we de dag erna, na een dagje strand, er weer heengingen en bij het toekomen waren ze een fotoshoot aan't doen. Laurens erheen "If you want, you can use my motorcycle for pictures". En zo gezegd, zo gedaan! Een cool model poserent voor zijne coole moto. Plots staat Laurens naast het model en roept "The beauty and the beast!" Klik-klik-klik
Laurens zijn dag, week, maand kan niet meer stuk! Van ons met de moto heeft de fotograaf ook foto's genomen. Hij gaat me de foto's doormailen. Super, professionele foto's! 
Deze mooie dag sluiten we af met een nog mooiere zonsondergang.

De morgend nadien zagen we een filmcrew die we tegenkwamen bij het verlaten van ons plekje. De plaats was afgesloten voor hun acts, maar tja wij moesten erdoor. Eerst passeert Laurens met zijn motor, konden ze opnieuw beginnen. Dan kwam ik aangeslenterd met een slaapkop, niets beseffend (daarna viel mijn eurocentje dat iemand mijn richting teken deed, waarschijnlijk van 'blijf staan, we zijn aan't filmen'). De cameraman was er duidelijk niet mee gediend...oeps sorry...
Het was dezelfde filmploeg als aan het meer. Ik hoor hun al denken 'weeral die stomme toeristen!' 

Na eerst nog een verfrissend duikje in de zee, gaan we verder.
Laurens gaat even alleen (ik op een terrasje café frappé voor het laden van batterij) op verkenning met de moto en krijgt aan de stok met de politie. Hij liep aan de haven met de moto aan de hand, maar zelfs dat mocht niet. Rijbewijs en papieren van de moto laten zien. Alles werd goed genoteerd. Hopelijk volgt er geen staartje.