Valladolid

In Valladolid zijn we afgestapt. Veel te vroeg natuurlijk, we dachten dat de bus verder weg rijdt van waar we moeten zijn, maar neen hoor. Deze rijdt onze richting verder. Het is het heetste van de dag en maar enkele kilometers stappen. Het is toch maar dood op straat, niemand is zo zot om in deze hitte buiten te komen. Enkel twee idiote toeristen die te vroeg afstappen. 
Het voordeel van veel wandelen i.p.v. taxi's te nemen, is dat je iets ziet. Onderweg worden we verrast door enkele leguanenm in de kant, naast de weg. In Mexico en vooral op het schiereiland Yucatan kan je ze vaak spotten. 
Helemaal doordrenkt van het zweet komen we eindelijk toe op onze bestemming, waar we een nacht hebben geboekt. Oef want ik moet dringend naar het toilet en het begint te regenen. Een oud vrouwtje komt ons tegemoet, spreekt geen Engels en doet een heel verhaal in het Spaans. Wat we ervan hebben begrepen is dat we niet binnen kunnen, pas om 14u. Het is half twee... Ok geen probleem, nog even ophouden. We gaan schuilen voor de regen onder een boom wat verder en ik moet pipieee. En Laurens doodleuk zeggen "Och Woon pist toch gewoon hier achter die boom". Oh tuurlijk achter die boom is een hele straat met huizen waaronder onze bestemming. Ervoor trouwens ook en wat een smal boompje, ik ben geen man he die met een twijgje al content is. Ik heb een brede boom nodig en liefst nog een holle zodat ik me erin kan verstoppen. Ok moesten we hier passeren, dan zien de mensen je één keer en daarna nooit meer. Maar niet waar we een tijdje misschien verblijven. Plots horen we iemand roepen op ons en we gaan erheen. Goed ook dat ik Laurens zijn raad niet heb opgevolgd. Wat een gebukt entree zou dat niet geweest zijn. 
De man vraagt "What happend?"
We zwijgen wijselijk. Het is een kleine familie-onderneming met enkele kamers. Dus de oude oma stond ons te woord, de deugniet. 
Eindelijk plasje doen... 
Je hebt verschillende keuzes en die ons het meeste aanstaat is tevens de goedkoopste. Je betaalt altijd meer voor airco, moeten we niet en een hutje is wel leuk, maar overal open, dus veel muggen. Wij hebben een nieuw gebouwd, klein huisje met muren en plafond van beton, lekker fris, veel licht en een eigen badkamer, voor nog geen tien euro. In de drie ramen zit geen glas, wel muskietengaas. Perfect. Het is een leuke stek. Alles is open en buiten, wat een vrij gevoel geeft. Een open keuken staat ter beschikking voor de gasten.
Hier blijven we enkele dagen.

Een Amerikaanse vrouw verblijft er ook. Ze werkt van hier uit, geeft Engels, online. Wij wisten niet dat dit kon. 
Ze krijgt een lift naar het centrum en wij mogen mee van de lieve man, die ons ook hartelijk heeft ontvangen.

Het is een leuk stadje met een grote oude kerk die s'avonds prachtig oplicht. Een mooi park is het centraalste punt van de stad. Hier tref je veel toeristen en daar wordt op ingespeeld. Mexicaanse dans, mooi uitgebeeld door verschillende koppels in traditionele klederdracht. Bijna naakte mannen in Maya-outfit, enkel hun edele delen zijn bedekt en de lichamen beschilderd in o.a. dierenmotieven. Rond hun enkels zijn verscheidene houten belletjes bevestigd. Ze spelen het oude balspel waarbij ze hun armen en benen niet mogen gebruiken, wel de heupen en borst. Op het domein van Chichen Itza (één van de 7 wonderen in de wereld) is een grote balzaal waar het spel zeer lang geleden werd gespeeld en de winnaar van het spel... werd geofferd. Wat een eer! 
Er staan allerlei kraampjes met vooral pannekoeken en deze keer geen mouche, maar krokante. Een specialiteit is er ene met banaan, chocoladesaus en harde geraspte kaas. 
Wat wel lekker is, is een maiskolf bestreken met mayonaise,gerold in poederkaas en pikante kruiden.

Wat verder is er een cenote, een van de zovele duizenden hier in de provincie Yucatan. Cenotes zijn diepe poelen die in grotten zijn gevormd en met elkaar verbonden zijn met ondergrondse gangen. Op Chichen Itza is er ook een cenote. Het zijn heilige plekken die gebruikt werden om mensen te offeren, ze werden erin gegooid en aangezien ze toen in de tijd niet konden zwemmen, bezweken ze aan een verschrikkelijke verdrinking. Het gebeurde soms dat het offer na enkele dagen nog leefde en dan werden ze eruit gevist, want dit was het teken van God.
In Valladolid waar we verblijven is er dus ook een cenote genaamd 'Zaci' (zie video). Voor een kleine bijdrage kan je genieten van het heldere water, dat enorm deugd doet in deze tropische warmte. Ook al is het water verassend warm, wat je niet verwacht van water in een grot. Je bent in een stad en plots zit je precies helemaal ergens anders. Je drijft in een diepe poel met een uitgeslepen rotswand rond je. De stalagtieten hangen boven je en maar hopen dat er niet eentje afbreekt. De poel is bovenaan half open, wat heerlijk is als de zon erdoor schijnt. Het water licht helderblauw op en je waant je in het paradijs, dobberend op je rug, planten en lianen die over de rand hangen, vogels die boven je vliegen, vallende druppels die bijna een zachte cascade vormen en de zonnestralen die het geheel een sprookjesachtige sfeer geven. Het is zelfs een beetje akelig, de diepte (100 meter) onder je en de vele vissen zwemmen langs je heen. Als je rustig aan de kant zit, komen kleine visjes aan uw voeten knabbelen, je krijgt er meteen een natuurlijke pedicure bij. Dit is onze eerste cenote en er zullen er zeker nog volgen.

Mexico is het land van de Volkswagens en vooral Kevers. Je ziet ze hier in alle mogelijke vormen en uitvoeringen. Toch zalig een land waar ze nog nooit hebben gehoord van technische controles, zegt Laurens. De eigenaar waar we verblijven heeft zelfs geen nummerplaat. Laurens wijst hem erop en hij doet teken van 'no problem'.

Mexicanen zijn ook schattig, klein en dik. Sommigen komen niet hoger dan Laurens zijn heup! Op een bepaald moment sta ik aan de balie in de supermarkt om onze zak af te geven en zie naast me een vrouw en twee  mannen waar ik een kop bovenuit steek. En ik ben dan nog een Aziaat. Niet te geloven hoe klein ze hier zijn. Echt schattig.

Wat het eten betreft valt het toch een beetje tegen. Alles is vrij vettig. Krokante taco's worden in olie gebakken. Brood is extreem luchtig, alles behalve krokant en vrij zoet. Streetfood zijn taco's met vettige vleesvullingen. Er komen weinig groenten aan te pas.
We zijn er nog maar net, misschien is het typisch voor deze streek. Laten we het hopen. Voorlopig eten we veel fruit, massa's avocado's, boordevol vitaminen en gelukkkig zijn we er beiden zot van.