Aankomst Finland

Wat zo leuk is aan koude oorden is...
Door elk kraantje vloeit heerlijk warm water, zalig. Ze moeten wel anders vriezen de buizen vast.

Laurens is een trouwe Oilsjt (Aalst) carnaval ganger, maar de laatste jaren heeft hij helaas moeten passen. We zaten telkens in verre oorden. Na deze trip kan hij weer present zijn en om hem al goed op te warmen heb ik een reeks liedjes gedownload en speel ik af op een kleine box (geleend van een lieve meid, Lani).
Waar ik eigenlijk naartoe wil begint met het liedje 'Goe Poeier'. Het gaat over coke dat in een kindercreche per ongeluk is uitgedeeld. Ik leg Laurens uit dat je van coke enorm veel energie krijgt, heel de wereld aan kan en je ongelooflijk goed voelt.
Zegt hij plots doodleuk "Heb ik van chocomelk". 
Ook grappig is dat hij van Jan van Rotterdam enkele bussen chocomelk heeft gekregen. En het was een hilarisch zicht hoe zo'n stoere ruigebol als Laurens met al die bussen in zijn armen naar de auto liep. Het was precies een klein kindje die stiekem veel snoep of speelgoed 
heeft gekregen en het snel moet verstoppen. 
Ik met mijn flessen rum, vooral om uit te schenken in Finland (waar alcohol belachelijk duur is) als we mensen leren kennen. En Laurens met zijn bussen chocomelk, zijn oppepmiddel, grappig. Natuurlijk ook zijn 5 kilo marsepein en 5 kilo chocolade van Callebaut.

Op de laatste dag van het jaar zijn we toegekomen in Finland. Net na middernacht heeft de ferry ons veilig overgebracht voor €178.

We hebben het gehaald... of toch nog niet? Nog meer dan 800km te gaan. Laurens is echt van plan er voor Nieuwjaar te geraken, in Noord-Finland. 
Na enkele honderden kilometers is het tijd voor een kort dutje.

Midden in de nacht rijden we door. Voor zover we kunnen zien ligt alles onder de sneeuw. Enkel de banen zijn niet wit waar we als eenzaten over cruisen. De lucht wordt op bepaalde plaatsen zodanig verlicht in verschillende tinten dat we ons steeds afvragen... Zou dit al iets of wat van het noorderlicht zijn? Of komt dit gewoon door de verlichting van dorpen, steden? Zowieso zeer mooi en surrealistisch. Een smaakvol voorproefje.

Het wordt stilletjesaan licht en er ontluikt een prachtig wit landschap rondom ons voor zover we kunnen zien. Zoveel dennebomen waarvan ieder soort telkens een ander sneeuwfenomeen voorstelt. 

Wonder en rust straalt het geheel uit. Dit wordt nog eens extra versterkt door het feit dat we moederziel alleen op de baan zijn.

Plots toveren de eerste zonnestralen het landschap tot een idylisch sprookje.

 Ongelooflijk mooi hoe de zacht oranje-roze gloed glijdt over bevroren meren.

Na 10u is de zon eindelijk op gekomen. Waar we naartoe gaan pas rond 11u en gaat dan weer onder rond 13u30.
Het is niet dat het echt zolang volledig donker is. Enkele uren voor de zon opkomt is het al vrij licht.

Rond de middag doen we een mini-stop. In de auto is het -5 graden.

 Buiten -10 en de grond -12! Nog 450km naar het noorden oeioeioei. Wat ik al allemaal aan heb, een echt michelin-vrouwke, terwijl Laurens rondhuppelt in een simpele t-shirt met een fleece over.