Pattaya naar Chiang Mai

In Pattaya was er een bijeenkomst van Aziatische marineschepen. De straten liepen vol met mariniers in witte pakken in het gelid met het gegil van de meisjes van plezier als gevolg. Sommige meisjes dragen een bril zonder glazen, de nieuwe mode?
De fish-market in Pattaya hebben we ook een bezoekje gebracht. Daar kan je uw vis (of langoesten, schelpjes,...) vers kopen en ze ter plaatse laten klaarmaken. 

Ik ben helemaal uitgeziekt en we zijn klaar voor verder te trekken naar.... We zien wel...
Nog even een ochtendmarktje meepikken (hier is het nóg goedkoper!), want het is te vroeg om uit te checken, Laurens wou weer zeeeer vroeg vertrekken...

We gaan naar het station van Pattaya en zien wel naar waar de trein ons heen rijdt. 

Een Thai onderweg was grappig, hij zei dat hij een foto van België had gezien, de bomen hadden de kleuren rood-oranje-geel... mooi vond hij het. "Dat is herfst" zei Laurens meteen. Ja herfst kent hij natuurlijk niet. Het bloeit hier heel het jaar door. 

Aangekomen aan't station wordt ons verteld dat er maar 1 trein per dag is, binnen 4 uur naar Bangkok. Ok das simpel, en van daaruit gaan we naar...
Het station van Pattaya is zeer klein met maar 1 spoor en ongelooflijk proper. Van de oude houten dwarsliggers van de sporen hebben ze leuke banken gemaakt en er zijn verschillende grote bakken waarvan ze mini-vijvertjes hebben gemaakt vol met mini-visjes, kleurrijke guppy's. Dat zie je hier vaak van die grote brede lage ronde bloempotten die omgetoverd zijn tot mooie vijvers met leliebloemen. 
Laurens spreekt 2 Zweedse jonge mannen aan en ze hebben een zeer opmerkelijke foto. Van een groot beest. Ze waren uitgenodigd bij lokalen thuis en een plasje doen is de drang van moeder natuur, maar in de badkamer op zoek naar het toilet deed hij bijna in zijn broek. Daar zag hij naast het toilet, een drie meter lange felgekleurde citroen python! De heer des huizes was het even vergeten te melden dat ze een speciaal huisdier hebben.

In Bangok toegekomen (trein is twee keer langer dan bus, maar veel goedkoper) hebben we beslist onze reis verder te zetten naar Chiang Mai. De trein is om 22u, nog 4 uur wachten....
Op het station probeert een jongeman zijn fiets ineen te steken. Dit laat Laurens natuurlijk niet ongemoeid. Hij is een 
Portugees die juist is toegekomen en Laurens helpt hem een handje mee. Maar oh nee de fiets is verwrongen door de vlucht en ze krijgen het achterwiel er niet meer in. Het gaat over een carbonfiets die naar't schijnt zeer duur is om te repareren. Wat een begin van een avontuurlijke reis, ochaarme. 

Er wordt verwacht, wat ook wordt gedaan, dat toeristen als ze een nachttrein nemen, een plaatsje op de sleepertrein reserveren. Dan heb je een bed waar je de nacht op kan doorbrengen. Maar wij? Ah neeneenee, wij nemen de laagste klas. De derde klas, ordinary. Ik heb ooit op een orinary class gezeten in India. Wat was da!!!! Mensen volgepropt tot aan plafond en de resterende holtes gevuld met hun bagage, je ziet letterlijk de armen, benen, zelfs hoofden uit het raam uitsteken!! Dat was dus India, heb ik ooit 6 uur gedaan... nooit meer!! Laurens houd natuurlijk van zo'n taferelen. 
Nu we zijn niet in India, maar in Thailand en hebben het volste vertrouwen dat het wel goed komt. Dit land heeft geen overbevolkingsprobleem, op reisbusjes krijgt hier elks een zitplaats (in India proppen ze die busjes vier keer voller en ze duwen nog eens hard op de mensenmassa om er toch nog enkelen te kunnen bij-squeesen), het is hier proper, dus... heb geen zenuwen...
En jawel het is zeer rustig op de trein, enkel een strontzatte met zijn broek af voor ons, och als dat alles is... We kunnen elks twee bankjes, alias 4 zitplaatsen nemen voor de nacht, is nodig, want een bankje is breed genoeg voor enkel het bovenlichaam, kunnen dus niet plat liggen. Geen airco, maar blazers en de ramen volledig open. Veel beter dan airco, waar het wel is in de hogere klassen. Achter ons 3 schattige kleine vrouwtjes die in't veld gaan werken? Ze hebben elks zo'n typisch ronde rieten mandje voor op de rug bij en hebben een goed kleurtje van de zon. Giechelen dat ze deden als Laurens zijn voeten met anti-muggenspray inspoot. We snappen eigenlijk ni waarom, misschien dachten ze dat voor stinkvoeten was ofzo?? Ma soit schattig dat wel.
We hebben s'nacht op een of andere manier kunnen slapen. Wel constant van houding wisselen, want jezelf verdelen over 2 halve bedden? is een kunst. En dan heb je nog de binnenvliegende insecten.... Dus hoe doen we dat?...
We waren precies twee lijken, in verschillende landen wikkelen ze overledenen in witte stof. Maar zo waren we beschermd tegen de insecten en de wind.
Op Aziatische treinen komen ze steeds rond met hapjes en drankjes. De verkopers stappen op en af bij stops en zelfs door het raam verkopen ze hun waar. Eten dat je doet, zeker omdat het zo'n lange slopende rit is van meer dan 13 uur. Het beste vind ik die papieren pakjes, waarvan het maaltijdje op een bananenblad ligt, maar €0,50!! Vers en nog warm mmmm. We hebben er geen enkel probleem mee om warm te eten s'morgens wat handig is als je de heerlijke lokale lekkernijen niet wilt missen. 
Wat een rust op deze trein met zo weinig volk, zoveel plaats... Af en toe stappen er mensen op en weer af, maar altijd lege plaatsen in overvloed.... Aan een halte horen we kabaal, een grote groep. En ja hoor ze gaan allemaal in het karretje waar wij zitten, wat een hevige bende. Bijna iedereen ga lopen van deze zotte mensen. Het zijn vooral vrouwen, enkele mannen, van Thailand zelf (senioren?) die samen een uitstapje doen en precies lang niet meer buiten zijn geweest. De organisator gaat naast Laurens zitten met zijn mega-foon, naast mij de oudste van de groep en ze beginnen allen te zingen en te dansen en we móesten meedoen! Amaai daar wordt je direct wakker van! 
De drie veldwerkers dat we dachten, neen hoor, juwelen hadden ze in hun mandjes en verkopen dat ze deden bij die losgeslagen madammekes!! (zie filmpje) Ze moesten zelfs niet rondgaan, integendeel, ze stormden op hun af en eentje van de groep ging zelfs rond om te verkopen aan diegene die er niet konden geraken.... Plots stapten ze af en was het weer stil....

Chiang Mai, noorden van Thailand, ietsje frisser, nog wel steeds warm, maar minder vochtig en daardoor minder drukkend. Aangenamer dus. Deze keer heb ik geen adres opgeslagen van een hotel ofzo. Geen zin in die lange zoektochten die misschien naar niets leiden. We zien wel en ja hoor. Het duurt niet lang of we vinden het ideale. Op het eerste zicht een antiquair, allemaal oude spullen die een speciale sfeer geven. Een spotgoedkope kamer voor €7, geen airco wel een blazer (eindelijk!), en muggenramen (ook eindelijk!). Je gaat de trap op omringd met vintage en dan kom je op de gang terecht. Een lange gang vol, maar ook vol met kaders van oude affiches en metalen reclameborden. Wat een geflipte sfeer. Zeer mooi gedaan!
Onze kamer is prima in orde, geen beestjes...