Van Athene naar Kreta

Voor mij is het de eerste keer dat ik op een motor een boot binnenrijd. Laurens moet zijn motor gewoon op zijn poot bij de rest zetten en kan zijn motor maar niet loslaten, is er totaal niet gerust in.  Zijn babytje kan zo omvallen tijdens het varen met de schokken! Hij is pas overtuigd nadat iemand de touwen heeft laten zien waarmee ze elke motor aan de wielen mee vastmaken.

Wat een bling-bling boot. Ja ik ken enkel nog maar die van India, toen deden we er vier dagen over voordat we de Andeman-eilanden bereikten. En na India is àlles beter. Toen had ik vier dagen diarree, dat de kok zelfs medelijden had met mij en ons stiekem meepakten naar de keuken voor een speciale behandeling zodat ik toch iets binnen kreeg. Nog snel een grappige anekdote van de boot van India: op die boot heb je 2 categorieën, de lage klasse waar iedereen in de eetzaal met zijn handen eet waar ik een lepel vroeg voor de saus en niet kreeg, met handen zal ik moeten eten wat hier vanzelfsprekend is. Laurens was gepromoveerd naar de luxe klasse, omdat ik ziek was. En daar begon Laurens met zijn handen te eten wat absoluut niet mocht. Met mes en vork zal hij eten. En voor het ontbijt willen ze westers doen, dus geven ze cornflakes máár doen ze de melk er al van lang op voorhand bij. Dit gaf Laurens me op de kamer, eerst zoo blij voor de cornflakes (na zolang in India met al die spicies waren dit goudvlokken) om dan teleurgesteld te zijn van de brij. 

Op deze boot naar Kreta heeft Laurens zich vrij snel ergens kunnen afkappen en ik blijf maar typen. Het is ondertussen bijna 2 uur in de nacht en ben al bezig van rond 20u, aan de tv hangend voor batterij.

Ben ook even op het dek geweest in de frisse zeebries en er was heel de tijd vlak naast de boot onder me een zeemeeuw aant meezweven op de luchtverplaatsing van de boot. Deze stond zelfs in de spots onder de lamp van de boot. Prachtig....

We meren aan in Kreta, met de motor is alles in orde en hupsakee, vroemvroem de boot uit. Wat een gigantische boot eigenlijk, zelfs talloze vrachtwagens hebben plaats kunnen nemen in het vracht. Dat moet nogal een georganiseer en gepuzzel zijn van jewelste om dit allemaal klaar te krijgen.

s'Morgensvroeg Kreta binnenrijden is weer een streling voor het oog, prachtig de opgang van de zon aan de zee!

Ik heb een appartement gevonden op booking.com en wijlen erheen. We geraken weer helemaal verkeerd (google.maps is alles behalve compatibel met booking.com, is niet de eerste keer dat ik het adres kopieer en ergens anders uitkom), maar kom we hebben tijd. Na enkele uurtjes geraken we op ons bestemming. Na nog enkele uurtjes mogen we pas inchecken. Even gaan kijken naar een haventje in Limenas...

Eindeljk krijgen we de sleutel! We kunnen binnen! Of toch niet? De kuisvrouw moet het nog helemaal opkuisen...zucht... Laurens valt letterlijk in slaap waar hij zit. 
En jawel le moment suprême! We hebben eindelijk een appartementje joepie! En ooh we zien de zee vanop het balkon. "Kijk Laurens... Laurens?"