Noord Kreta - Luxe week

Enkele dagen, een kleine week een appartementje heeft enorm deugd gedaan en het kwam juist van pas. De eerste dag koorts en de dagen erna slecht weer. Ja de Grieken hier zeiden nog  "Amaai regen! Das geleden van april". Hebben we al zo vaak gehoord, vorig jaar in Portugal was het uitzonderlijk koud tot -8gr. En als we in Italië waren daarvoor, waren er overstromingen, ook uitzonderlijk slecht, elke dag regen,.... En steeds als we thuiskomen is het net terug heel slecht weer. 

Maar goed, deze keer kon het helemaal geen kwaad, konden we goed rusten zonder het mooi weer te missen. Veel films gezien op ons mega-scherm.... van de kleine smartphone... Ennnnn!!!!! We konden koken joepiejeuj!! Hipperdepip hoeraaaah!! Oooooh wat heeft dat toch gesmaaaakt jammie jammie jam. Dan wordt ik helemaal dollerderdedol gelukkig! 
Met een balkonneke met zicht op zee.
En warm water... een warm douchke..... helaas werkt het hier op zonne-energie en de zon had zich dagen verstopt.... met als gevolg, geen warm water, de eerste dag wel en de dag voor we vertrokken, kan ik mee leven.
Ter compensatie, beneden aan het appartementencomplex, terwijl we naar onze motor gaan, ziet mijn oog iets op de grond. Een opgevouwen kleurrijk papiertje met 100 erop. Ik dacht 'Oh grappig een nep briefje, en zelfs geen euro'. Ik laat het aan Laurens zien, hij vouwt het open en reageert enthousiast "Das Zwitsers geld! Das veel waard joh, goe gedaan Woon!" En ja hoor minstens €75 is dat nepbriefje waard. Daarmee is ineens ons appartement mee terug betaald. Wow wat leuk!! En die zelfde dag had ik ook terug warm water en ook hadden we een stuk zelfgemaakte zeep gekregen, terwijl de mijne net op was. Wat een dag vol cadeautjes...dankjewel!

Tijdens het slechte weer zijn we naar 5 ruïnes gaan zien. Dat kan niet he dat we ergens komen zonder dat Laurens minstens 1 immobiliënkantoor op zijn kop zet. Een van de ruïnes was hoger in de bergen in een dorpje met allemaal oude leegstaande huizen en één ervan was te koop. Precies een dodenstad, spooky. Rustig dat wel, een beetje té té té rustig. Ik denk dat het daar snachts heel akelig is, geen optie dus, wel hingen daar lekkere druiven, deze optie ondertussen weg slurp.
Meer dan 200km hebben we rondgereden. Die van immo voorop en Laurens erachter en ik, ik zat droog in de auto, ah jaaaa.... De ruïnes gingen van €13 000 tot €30 000, naargelang het uitzicht. En enkel aan de noord-oost kant van Kreta. We zijn nog niet rond.
 
We blijven op dit eiland tot eind oktober, dees maand. Dan terug de boot naar Athene, want 7 november nemen we de vlucht naarrrrr........………… Thailand. Hebben we hals over kop beslist. Eigenlijk heeft Laurens het idee opgedaan van dat Duits koppel op de tandem. Die fietsen naar Athene, gingen daar de vlieger nemen naar Thailand en fietsen door tot Bali waar ze de vlieger nemen naar Australië. 
De winter gaat hier ook te fris zijn en de huizen zijn gemaakt om de warmte buiten te houden zoals in Sicilië met als gevolg dat het binnen erg koud zal zijn. En in Thailand is het goedkoop voor te huren en kun je voor enkele euro's warm eten. De keuze was snel gemaakt. Ik zal enkel wel ergens een halsketting op de kop moeten kunnen tikken voor Laurens waar ik zo is geregeld goe aan kan sjhnokken. Mét of zonder pinnen? Dat belooft.... een goeie relatietest hmhm.
Maar we zullen daar niet heel de tijd blijven. Als we een toeristenvisum aanvragen max 60 dagen, anders 15 of 30. Moeten we nog uitzoeken in Athene. Maar de heentickets zijn al geboekt. Daarna met de bus naar Maleisie, max een maand. Dan 2 weken Singapore, ook met de bus. En als laatste de boot naar Indonesië. Om dan uiteindelijk in Bali terug te vliegen naar Athene, half april, waar ons motorke op ons staat te wachten. We zullen 5 maanden in Azië zijn. Zonder visum mogen we telkens een bepaalde tijd blijven en volgens Laurens is er ook geen enkel probleem als je met de bus of boot doorreist naar een ander land. In Athene zullen we meer weten en daar moeten we nog een oplossing zoeken voor de motor. 
Laurens heeft altijd gezegd "Als de dokter vaststelt dat ik ongeneeslijk ziek ben, boek ik direct een ticket naar Thailand en feest ik daar tot ik er bij neerval en sorry Woon, maar dan mag jij ni mee, want je bent te jaloers".
Ja Lauren jij sorry, want je zult nog moeten wachten met sterven en ík ga wèl mee. Ik wil ook graag Thailand zien. Of we het samen overleven, is iets anders. Ajajajajaja.
En de tickets vallen mee €514,20 voor ons beiden enkel de heenvlucht. De terugvlucht moet nog geboekt worden, maar is ook zo ongeveer die prijs. Natuurlijk zit er niets inbegrepen, zelfs geen zitplaats! Die hebben we dus moeten bijbetalen, je kon niet anders. (Prijs was eerst €224/pp) Voor de rest hebben we niets bijgenomen dat niet noodzakelijk is zoals eten (dan nemen we zelf wel wat eten mee, ik ben erger gewoon), bagage (we hebben al bijna geen bagage op de motor dus dan zeker niet),...
En Laurens weeral "Goh heb al spijt, zal motor missen en wou nog graag Marokko doen enzo" 
"Jamma seg je moet ook weten wa je wil he". 
We zullen allebei de motor heel hard missen, dat is pas een gerief. Zeker ik dat zo graag stap, vooral bergop met een zak op m'n rug. Met de motor gaat dat allemaal zo smooth. 

We hebben nog geen zwemgerief voor Thailand (heb bewust ons zwemgerief thuis gelaten, ten eerste voor minder gewicht, nu ni dat da veel weegt, maar al die beetjes..., ten tweede dacht ik van, eer da we in Kreta zijn zal te koud zijn en als we da echt nodig hebben zal Laurens da wel vinden zeker) en jawel, vandaag heeft Laurens een zwembroek voor hem en een bikini voor mij gevonden. Toch ongelooflijk die Laurens! Eerst kwam hij met een bikinibroekje af voor mij die koeien te groot was en zei "Ma Woon, ge kunt die toch bijknippen" Heb toch maar gepast deze keer. En ja hoor daarna kwam hij met een betere maat af én ook met bijpassend bovenstukje. 

We zijn al enkele dagen terug back into the wild. Zitten in het noord-oosten nu. Hier zijn veel bergen waar je met geluk een dorpje vind. De natuur is hier heel droog, alles is dor, wel mooi door de eindeloze ongereptheid. En wat een wind en dát voel je hard op de motor! Je wordt letterlijk weg geduwd, vind het dan toch wel akelig zo in de bergen naast een afgrond brrrr. 

Naast de baan vonden we de restanten van een lammergier. 
Wat een groot beest! Die botten, de pluimen,... en wat een bek! Ik kon er niet van over dat wat daar lag een vogel is geweest. We hadden eerst een pluim (van wel 40 cm) mee, maar hebben er toch maar afscheid van genomen, het zou toch maar breken en verslansen van de wind. 

Vandaag zaten we op een strand, maar met zoveel wind was het toch maar fris. En toch komen er zoveel toeristen zonnen en zwemmen! (Het moet echt wel koud zijn vanwaar ze komen) Maar mij krijg je da water niet in en met zoveel wind oh neeje! En Laurens springt al helemaal niet snel de zee in. Grappig, zitten wij daar dan tussen met onze skijassen. Winter zal hier duidelijk niks voor ons zijn. We liggen onder een boom, relax tot Laurens ontdekt dat er wormpjes uit de boom vallen. De eerst keer zei ik nog "Maar nee das duidelijk een groen draadje, en da beweegt door de wind". Maar nee Laurens had gelijk. Een wormpje, daarna nog een bruin en nog een, die bruin lijkt identiek op een stuk takje van dezelfde boom. Heel raar, camouflage. Daar zaten we dan. Ook nog mèt ons kap op! 

Morgen gaan we zuidwaarts, via de kust.