Oost-Kreta

Slangen zijn hier ook.
In Zakros zagen we er eentje op de baan, helaas levensloos, daarna nog twee waarvan eentje een felgekleurde blauw-groen helaas ook platgereden samen met de hongerige wespen.

We nemen een rustpauze aan de kust. Hier is niemand, zoals op zovele plaatsen. Overal heb je ook steeds de toeristische pleisters met de ligstoelen en bijhorende bars, vaak ook zeer gezellig met haar oude kleurrijke meubilair waardoor je meteen de karaktervolle authentieke Griekse sfeer opsnuift, heerlijk. Of je gaat wat verder waar geen mens te bespeuren is, dan ben je nóg een stuk verder in de tijd. Je hebt het gevoel dat je hier ooit bent aangespoeld en je leven hebt opgebouwd uit het niets. 
We nemen plaats aan een houten tafel met bijhorende banken onder een boom, eten een hapje, genieten van een warm briesje, het mooie uitzicht... felblauwe lucht, kraakhelder water met het geluid van zacht kabbelende golven en rollende keitjes. In de verte één van de zovele Griekse eilandjes. Mooie rotsen waar een trail begint tot je onverwachts op een open plek komt in de rotsen boven op zee, enkel te ontdekken door deze te bewandelen, een verstopte grot,... 
Ik spring in mijn blauw-wit gestreepte bikini, leg me neer langs de waterlijn en zie naast me de rustgevende aankomende golfjes... 
Ik zon voor de eerste keer deze reis! Na zo lang is dit écht genieten...
Weliswaar een half uurtje, heb geen zonnecrème en verbranden wil ik niet. 
We rijden verder door Kretaïsche niemandslanden, bij een lokale bioboer verfrissen we ons aan een sappige watermeloen en krijgen twee tomaten als souvenir mee.