Cancún

(We hebben een andere gsm aangeschaft en blijkt dat deze niet de teksteditor ondersteunt om foto's in de tekst te voegen. Heel jammer en hopelijk dan niet te saai om te lezen. De bijhorende foto's kan je dan onderaan bekijken of onder de knop 'fotos'. Hopelijk zal dat in de toekomst weer lukken.)

Cancun is in twee delen opgesplitst. 

De toeristische kuststrook waar zich ook het uitgaansleven afspeelt. De prijzen schieten hier de lucht in. 

Dan heb je het lokale gedeelte, die wij een beetje hebben verkend. Overal zijn eetkraampjes waar je typische lekkernijen kunt verorberen aan een spotprijs. Allerlei soorten taco's en daar de varianten van. Ongelooflijk, hoeveel soorten er hiervan zijn. Gevulde taco's of zelf te vullen, kleine ronde, grote ronde, ovale, dik, dun, met zoveel soorten vullingen, samenstellingen en noem maar op. Waarschijnlijk heeft alles een andere naam, maar voor het moment zijn het voor ons taco's varianta maximus.

Ons favoriet kraampje, een lieve Mexicaanse die er al heel vroeg staat met verse sappen. Fruitsap, pompelmoessap, gemixte sapjes van groente en fruit,... heerlijk! Selder-ananas-banaan-spinazie, jammie. En dit alles voor ongeveer 50 eurocent per halve liter! Je zou niet voor minder nog juicen. 

In de grote supermarkten zijn veel invloeden van Amerika terug te vinden. Grote verpakkingen van o.a. synthetische fruitsappen in bussen van 10 liter, ijscreempotten van 5 liter,... Mix voor dikke spons-pannekoeken, mix voor allerlei spons-zaken. In alles zit ook veel suiker. Dit is ook te merken aan de bevolking hier. De gemiddelde Mexicaan heeft een duidelijk overgewicht, vooral vrouwen.  

Kleine beestjes daarentegen lusten liever aziatisch voedsel. Ik heb overal beten van verschillende insecten. Van dikke bobbels tot worstenvingers. 

Bij onze eerste twee overnachtingen kregen we als ontbijt... spons-pannekoeken. 

Mexicanen hebben ook het 'geen uur besef' syndroom, werd ons verteld en natuurlijk zelf gemerkt. Bijvoorbeeld het ontbijt is om 7u, na 8 wordt er rustig aan begonnen. Wij hebben tijd, maakt ons niets uit, maar iemand met een strak schema ajajaj... stress. Vreemd dat dit fenomeen typisch is in warmere streken. Horloges zullen niet goed bestand zijn tegen hitte. 

Wat betreft de Mexicanen zelf. Ze zijn ofwel heel vriendelijk ofwel heel onverschillig. En bijna altijd verwachten ze fooi, bij de foodstalls, die aan de kassa in de supermarkt uw inkopen in zakken doen (ook Amerikaans), in restaurants verwachten ze tot 20% extra en op het ticket staat er 'tip not included in the price' en dan nog eens met een fluostift over gegaan. 

Langs alle kanten proberen ze iets te verkopen, drank aan de stoplichten, ze springen de bus op voor snacks en het spijtige hier is dat ze aan ons de toeristen een andere prijs vragen, ook al weten we de lokale prijs. En als dat niet is verwachten ze fooien. Dit is het spijtige gevolg van toerisme en vooral Amerikanen. In Amerika wordt ook overal fooi gegeven. 

De tweede ochtend hebben we niet op ons ontbijt gewacht, moest ze fantastisch zijn, ok ja. Maar in dit geval? By by. 

Een van de zeven wereldwonderen is niet ver van hier, Chichen Itza. We doen niet mee aan uitgestippelde tours voor toeristen. Ten eerste veel te duur, pure geldklopperij. En ten tweede, je bent niet vrij in uw doen en laten. 

We besluiten in die richting een lokale bus te nemen en we zien wel waar we uitkomen.