Koh Samui te voet: Lamai Beach-Chaweng-Bophut

Do 14 dec

In de vroege morgend rond 6u nemen we afscheid van ons bungalow op Lamai beach en beginnen we aan onze wandeling noordwaarts, richting Chaweng. De straten zijn verlaten, wat een stilte zonder de vele massagevrouwtjes en verkopers die je steeds proberen te overhalen om toch maar bij hun te gaan. Heerlijk rustig... Het enige leven is hier en daar een taxichauffeur: "Taxi? Taxi?"
Het grootste stuk hebben we op het strand kunnen afleggen langs de kabbelende golven, vol bewondering voor de opkomende zon. Niemand te bespeuren, een enkele zatte die nog niet naar huis wil en Laurens zijn pint aanbied. We lopen verder, langs kleurrijke bootjes. Af en toe moeten we over afgeronde rotsen op het strand, oppassen voor uitschuiven!

De duurdere beach resorts hebben hun eigen privé-stranden die stilletjesaan worden voorbereid voor de guests. Afval wordt verzameld, houten ligstoelen worden geplaatst, zelfs het zand wordt gladgestreken.
Soms kunnen we niet verder en moeten we de dure resorts door om op straat te geraken en dan zie je nogal wat! Wow!!

De zon begint er goed door te komen en wat is het puffen! 
Na 9km komen we toe aan onze kamer, verfrissen ons en duiken de zee in. Hier is het properder om te zwemmen. Tot een meter diep is het water helder.

Tijdens onze avondwandeling heeft Laurens de aandacht getrokken met zijn nieuw speelgoedje, de muggen catcher. Een herlaadbare tennisraket die insecten verandert in spetterend vuurwerk. Iedereen wil dat hij langskomt met zijn toy. Hij mag zelfs gratis en voor niets tussen de benen van de massagevrouwkes, wapperend met zijn (plastieken) speeltje 'Knets-knets-knetter-de knets'! Ooh wat vond hij dat toch leuk! Hij was de held van de avond. Het grappige is dat de meesten zo'n raket niet kennen en dachten dat Laurens zijn toy van thuis had meegenomen. Een enkeling dacht dat het een metaaldetector was.

Sommige bars zijn wel heel kleurrijk verlicht of is het al voor Kertmis?

Vrij 15 dec

Vandaag hebben we voor een keer wat langer op het strand vertoefd, niet enkel gezwommen, maar ook een beetje van de zon genoten. Helaas zagen we deze keer weer kleine stukjes plastiek in de zee...
Plots wordt het stralende weer omgetoverd in een zonsverduistering? Neen toch niet, een grote donkere wolk komt in het spel, fascinerend.
Laurens: "Bij een tsunami zal den deze zeker blijven drijven"
Het wordt tijd dat we uit de zon gaan. Te laat, Laurens is wat duizelig en eens op de kamer is hij onwel geworden met braken, koud zweten, alles erop en eraan. 
Na 4 uur rust was hij weer op en top. Gelukkig maar...
Een zonnesteek? In combinatie met te weinig zout? Hij had de laatste dagen al bijna niet gegeten. Waarom? Aan elke supermarkt staat er een weegschaal met een indicatie. Daarop kon Laurens afleiden dat hij 5 kilo te veel woog. Maar is wel bedoeld voor Thai, die mannen zijn anders gebouwd. Toch ging hij er drastisch voor en verloor 3 kilo in 3 dagen. Doe daar nog een goed schepje zon en hitte bij en voila! Cocktail 'Falling down' is geprepareerd. 

Za 16 dec

Vandaag waren we al van 5u s'morgens op de baan, te voet wel te verstaan. Het is nog pikkedonker en het eerste deel kon langs het strand. Ik ben geen ochtendmens, maar voor de hitte te ontwijken en het kunnen aanschouwen van een prachtige zonsopgang, spring ik zo uit bed. En waar kan je een mooiere zonsopgang bewonderen dan aan de oostkant van een tropisch eiland.

Zoals steeds in de vroege ochtend worden de stranden opgekuist. We zien twee dure resorts met daartussen een vervallen stuk vol afval verspreid. Er wordt gewoon geen moeite gedaan om het tussenstuk op te kuisen. De eigenaars van de chique resorts kunnen toch aan hun werknemers zeggen dat ze zo is even dat stuk ook kunnen mee opkuisen? En het gaat over een stuk van nog geen 30 meter.
SpikSpan-Smerig-SpikSpan, dat is dan toch ook geen zicht? Als je klasse en chique wilt doen, doe het dan goe! Niet te vatten. Het ergste is dan nog, dat ze het verzamelde afval simpelweg in het zand graven. Ja ze graven een gat en hopsakee, het afval gaat erin! Gaatje dicht en er is niets gebeurd. Dit hebben we verschillende keren gezien, waarschijnlijk zullen meerderen, hopelijk niet iedereen, dit voorbeeld naleven. 
Zwemmen in plastiek.... hoezo?

In de foldertjes laten ze blijken dat Koh Samui het paradijs is met hun mooie idylische stranden. De realiteit is helaas wat anders. 

3 uur later en 9km verder komen we toe aan ons geboekte kamer.  

Zo 17 dec

De start van onze tocht begint met een bezoekje aan Big Buddha, het belangrijkste heiligdom van dit eiland Koh Samui. Het ligt op het einde van een pier. Op een mini-schiereilandje, volledig gewijdt aan dit beeld. Zo vroeg, hoopten we er monniken aan te treffen die bepaalde rituelen uitvoeren met de nodige zang. Geen oranje gewaden, enkel een man die de boel proper hield en een zatte Thai die langs komt strompelen en op een bankje zijn roes wilt uitslapen. Daar mag niet gerookt en alcohol gedronken worden, maar poepeloerezat? Hij werd toch de laan uit gestuurd. Wat ook niet mag is ongepaste kledij (zwemkledij, korte short, blote schouders,...), er kwam een Thaise toe in korte short en zonder mouwen en ze werd naar het rekje gestuurd waar er stoffen hangen om jezelf mee te bedekken.
Grappig wat er op het bordje staat geschreven.
Over grappige borden geschreven... aan de pier zijn enkele bars met.... 
om volk te trekken en of dat het werkt? Zo te zien wel aan al het afval te zien dat wordt gedumpt in de rivier ernaast. Zelfs een bord om Samui proper te houden, helpt niet. Misschien dachten ze dat het ook een grap was? 

Tijdens onze ochtendwandeling kregen we een verfrissende stortbui, nog net op tijd een leuke schuilplaats gevonden. 
Na bijna 7km komen we aan in Bophut. Onze kamer die we geboekt hebben zou in een pitoresque vissersdorpje zijn met zijn authentieke huisjes, maar wat we te zien krijgen is een explosie van toerisme, dure restaurants, shops, massagesalons,... Van heel Thailand is het hier al het duurste b.v. een simpel maal dat op het vasteland 30-40baht kost, andere plaatsen op eiland 50-100, tel je hier al snel 150-200baht neer. En de porties zijn ook nog eens kleiner, net genoeg om honger van te krijgen. Hier is ook onze duurste kamer van de maand en er is gewoon geen wifi!! Ook geen tv, hebben we normaal ni nodig, maar aangezien het buiten giet en we geen wifi hebben, zou het welkom geweest zijn om gezellig een filmke te kunnen zien (als er dan in het beste geval films worden afgespeeld die niet gedubd zijn, raar hoor om Hollywoodsterren Thais te horen spreken).
Dus voor het duurste, hebben we het minste. 
Helaas zijn bars en restaurants ook niet voor ons besteed. Geef ons maar streetfood, ook niet te bespeuren...
Oh ja nog zoiets. Als we de kamer binnen gingen (was ooit een garagebox die is omgebouwd) stonk het hard naar motteballen-amoniak-achtige geur. In de kleerkast zat een pot met vloeistof en stinken joh! Ik heb er direct een zak rondgedaan. Maar het bleef stinken, daarna ontdekt dat er nog zo'n pot in de lade onderaan zat. Volgens Laurens zijn dat luchtverfrissers. Luchtverfrissers???? Jawatte zeg zware luchtverpesters ja! Wie is zo zot om iets in die kast te hangen? Dan is dat kledingstuk toch voor de rest van zijn bestaan gedoemd? Die geur krijg je er nooit meer uit, zelfs ni na 10 Dash-dozen! De kamer moet dringend verlucht worden, je moet toch nog kunnen ademen! Geen ramen, enkel een schuifdeur aan de straatkant (garagebox ooit geweest, weet je wel).... gezellig he voor onze duurste kamer...
Maar kom ni zo negatief Woon, er zijn ook positieve zaken zoals... we hebben eindelijk warm water! Ook al is het een tropisch land, het doet me heel goed om een warme douche te kunnen nemen. Ik heb het zelfs koud soms, van de wind. Daartegenover voor de minste inspanning zweet ik als een rund. Ik moet constant mijn gezicht afvegen of ik zie niets. Dan zegt Laurens "....meno-pauze..." 
Ma njet da kan toch ni zo vroeg? 
Dus er is (echt) warm water en een nieuwe douchekop met 5 standen! We hebben al gehad dat er zogezegd warm water was, maar enkel koud uit kwam. Ik vind het niet erg om me koud te douchen, het is goed te doen in de tropen, maar als ze warm water beloven, vind ik het niet leuk als het er dan niet is.
Er zijn ook zeepjes, zelfs shampoo die echt schuimt. Wow wat een luxe! Ik ga me de hele dag douchen tot ik verrimpeld ben tot een geel rozijntje. 
Ennnnn we krijgen een ontbijt, onze eerste in Thailand (die we bij een kamer krijgen). Deze morgend tijdens het inchecken waren gasten aant ontbijten. Aan Laurens kunde echt alles vragen, heeft nix gène. Dus ik vraag hem om uit te zoeken wat het ontbijt zoal inhoudt. Hij loopt doodleuk tussen de tafels om te zien wat ze eten, grappig. Geen buffet, het is maar een magerke, stelt ni veel voor. Een mini-confituurke, toastje, banaantje, ? Ok ma dan weet ik dat ik ni hoef te watertanden.Dit is het dan, inderdaad gene vette dus, ze vragen voor dit zelfs 200baht (€5,5)! Das toch ni meer normaal?
Daarna checken we uit en gaan we verder. 

In Thailand zijn ze wel origineel met hun meubilair in bars. Van bamboe stoelen tot omgebouwde olievaten, zelfs een koffer van een auto wordt een zetel. En waarom geen schommels? Wat zou dat geven als een klant veel te diep in het glas kijkt, zich plots terug heel kinds voelt en geduchtig probeert te schommelen... "Mamaaah, trek me is naar achteren, goe hard hé!".... de goeien ouwen tijd...... BAFFF!!