Muzikale bomen

Donderdag 13 juli '23

Onze laatste Deense dag begint met een heerlijk straffe koffie op Italiaanse wijze gezet door een Fransman. Ik haal mijn kopje uit onze Japanse auto met Belgische nummerplaat waarna de Taiwanees uitziende Woon met kleine slokjes geniet van haar eerste koffie deze reis op weg naar Noorwegen.

Ik ben ondertussen verkocht aan de mega-schattige leuke super gelukkige hond Lola. Het is een plezier om ermee te spelen en een genot om er gewoon naar te kijken (zie filmpje). Terwijl pakken haar mama en papa de auto in. En Laurens? Zoals altijd babbelt non-stop door. 

Ronan, Leticia en Lola gaan richting Zuiden en wij naar het Noorden. 

In Aalborg nemen we een kijkje in Kildeparken.

Het mooie park heeft iets speciaal. De zingende bomen.

Bij elk optreden of concert in deze stad wordt de ster gevraagd een boompje te planten. Zo hebben we Elton John, Kylie Minogue, Eros Ramazzotti en vele anderen. Het boompje word gekoppeld aan de celebrity d.m.v. muziek of een andere performance. Je drukt op het knopje en de muziek van de aanplanter klinkt luid onder de boom.

Helaas kon deze het nooit met zijn eigen ogen zien. 
Met zeer veel plezier is het ons gelukt om een samenvatting te maken van de meest gekende liedjes (zie filmpje). 

Het is een mooi ruim park met een fontein, kleurrijke bloemenbedden waar ik helemaal in versmelt en talrijke picknik-tafels.

We krijgen een hongertje, halen wat lekkers uit de auto, stallen alles uit en natuurlijk begint het dan te regenen.

We laten ons niet kennen en vullen eerst ons maagje vooraleer we in ons jeepke kruipen. Eens in de Jimny begint het pas echt te regenen. Wat een timing. 

We verlaten de stad richting Noorden en kunnen niet anders dan stoppen bij 'Lindholm Høje'. Een zeer oude begraafplaats van de Vikingen.
Ongetwijfeld de oudste begraafplaats van Denemarken. Het grafveld gelegen op een heuvel was in gebruik vanaf circa 400 na Chr. tot kort voor het jaar 1000. Nu grazen er schapen op. 

Bijna duizend jaar geleden zijn de graven bedolven geraakt door een op sommige plaatsen vier meter dikke laag stuifzand. 
Pas tijdens de jaren 1952 - 58 werd het hele grafveld blootgelegd. 

Bijna zevenhonderd graven op Lindholm Høje zijn crematiegraven waar de dode ter plekke werd verbrand.

Hoe hoger op de heuvel hoe ouder de graven.

De meeste van deze graven zijn omgeven door stenen. 

Toch is er een uitzondering. Het graf van een krijger.

Deze heeft ook een ronde stenen formatie, maar de dode is niet gecremeerd. Aan het opgegraven zwaard kon men zien dat dit graf dateert van rond 600 na Chr. De krijger nam ook een hond mee in het graf wat vaker voorkwam op Lindholm Høje. Honden zijn in 223 graven van mannen en vrouwen terug gevonden. 

Op de top van de heuvel heb je een vredig uitzicht over het grafveld. 

Voor een compleet overzicht van het grafveld, zie filmpje.

De laatste Deense uren zijn geslagen. We komen aan in Hirtshals, tevens ons eindbestemming waar we de ferry nemen naar Noorwegen. Ons plaatsje op de overzetboot reserveren we simpelweg via internet. Maar eerst nog een laatste stop in de supermarkt Aldi en niet te vergeten om onze Jimny zijn buikje vol te laten lopen. Verontrustend staren we naar een raar blik.

Vertaald betekent het degelijk wat we dachten 'verloren schildpadden'. Mijn lievelingsdiertje in een blik? En nog verloren ook? Zo kunnen we het land toch niet verlaten. We spreken een vrouw aan. Ze spreekt vrij goed Engels zoals alle mensen waar we een praatje mee deden in dit land. Ze stelt ons gerust dat het maar een benaming is en leest de ingredienten. Kleine gehaktballetjes met stukjes ham. Onze zorg is volledig weg. Ze is een grote dierenvriend en heeft zopas een van haar dieren, een poes, in laten slapen. De behandeling voor de diabetes werkte niet. Moet dat nu lukken dat mijn moeder de dag ervoor haar hondje ook heeft laten inslapen voor juist dezelfde reden. Raar.

Het is tijd om ons bij de menigte toe te voegen voor de oversteek.

Waar we de ferry van 'Color Line' op de achtergrond zien. 

We rijden binnen waar we begeleid worden tot onze vaste plaats en zoeken boven een zitje voor de komende 3,5 uren om rond middernacht aan te meren in Kristiansand. Liefst waar ik de gsm enzo kan opladen. Er zijn enkele mogelijkheden in de gangen, maar allen al ingenomen. Jammer. 
Dan maar voor de TV voor de kleintjes waar ze kinderfilms afspelen.

Laurens is hier heel de tijd de grootste fan. 

Hij neemt af en toe pauzes om zijn benen te strekken. Plots verrast hij me met cadeautjes.

Ooh chocolade schildpadjes! Die zal ik met veel plezier opeten op het perfecte moment. . Hij zou niet willen dat ik nachtmerries zou krijgen van het rare blik in de Aldi. Hij kan toch lief zijn. 

De ferry meert aan, aanschuiven tussen al het volk op de trappen, auto terugvinden en wachten om eraf te rijden. Wat krijgen we nu? Wij zijn het 4de voertuig dat eraf mag. Wat een geluk! 
Op Noorweegs grondgebied, voor mij de eerste keer. Het is na middernacht en de hemel is nog niet helemaal donker. Speciaal, maar koud brrr, 14 graden. Binnen een klein half uurtje hebben we een muisstille slaapplaats in de natuur gevonden.