De Reuzen van Denemarken

Maandag 10 juli '23

Rustig in de natuur hebben we de nacht doorgebracht. Na dagen hitte was de afkoeling van zachte regen een welkome geschenk. Een sterke wind kwam opsteken en pal naast bomen staan die scheef hingen, voelde ik me niet echt veilig. Toch lekker geslapen, maar zeer vroeg in de ochtend begon het te onweren en wel recht boven ons hoofd. Tijd om in te pakken en vooral niet komen vast te zitten in natte offroad-grond alias modder. Gelukt.

Waar blaast de wind ons naartoe? Denemarken, richting westkust. 
Onderweg even een pitstop midden in een bos met een tafel. Joepie! Heerlijk een tafel met banken. Dit is voor mij dan extra comfort.

Daar profiteren we van en bakken lekkere eitjes met prei en sla die een supermarkt gratis wegdeed, bruikbaar groente-afval, laat maar komen. Geef maar aan de King van de recyclage en de Queen tegen verspilling.

Opgeladen trekken we verder naar het westen. In Esbjerg toegekomen zien we de zee met zijn reusachtige imposante beelden. 

De beelden staan voor de pure en onbedorven man die in ontmoeting staat met de natuur.

Wat ben ik een klein geel/blauw dropje in vergelijking met deze witte mannen!

De reuzen kijken uit naar de Waddenzee en de haven van Esbjerg.

Hier liggen verschillende picknicktafels verspreid, maar wat is dat gat erin?

Een rooster voor te barbecuen zodat de tafel geen zwarte vlek krijgt gebrandmerkt en zodat de gelukkige die het vlees bakt mee relaxt bij de hoop aan tafel kan blijven zitten. Slim gezien.
En voor de superonhandigen zijn er ook metalen tafels in deze stijl gemaakt.

Mors maar met die hete kolen manneke.

Hier is ook een toilet en onderweg ernaartoe passeer je rozestruiken.

Wat voor grote bollen hangen eraan!

Zo 1 rozebottelke is al goed voor 1 kopje thee!

Een serieus dronken man komt nogal agressief naar Laurens toe en vraagt "Van waar ben je? Van waar ben je?" 
Laurens antwoord "Van België" en de man wijst naar zijn nummerplaat en roept "Bulgarije!!" 
Laurens: "Nee België!" 
Hij weer "Bulgarije!"
Dit spelletje herhaalde zich ettelijke malen tot Laurens zei dat Bulgarije een 'B' is met een 'G'. Tja poepeloere zat zie je makkelijk dubbel en dan is de verwarring sneller gemaakt, denk ik dan bij mijn eigen.
Toen hij eindelijk geloofde dat we van België waren werd hij opeens vriendelijk. Hij moest namelijk niets hebben van Bulgaren. 

Als Belgen gaan we een rustig plaatsje zoeken in de natuur.