Bridge of Peace

Maandag 16 januari 2023

De zon schijnt in de kille buitenlucht. Ideaal om de oude stad Tbilisi te verkennen. Na enkele kilometers door verloederde straten komen we aan de rivier Koera die vertikaal door de hele stad loopt. Wat ons vooral opvalt is dat er overal hondenstront ligt, het afval buiten beschouwing gelaten. Weer een groot verschil met Turkije, daar zag je er geen één liggen en vaak zagen we dat er echt werk van werd gemaakt om het afval op te rapen. Valt het op dat we Turkije een beetje missen? Geen nood, volgende week zijn we er weer.

Aan de rivier zien we in de verte de 'Bridge of Peace'.

Maar achter ons zien we een simpel kerkje met een speciale eigenschap.

De Anchiskhati-basiliek van St. Mary is de oudste kerk in Tbilisi. Het behoort tot de Georgisch-orthodoxe kerk en dateert uit de zesde eeuw.

Binnen voelen we een oude vredige serene sfeer.

We lopen de Peace bridge op waar we enkele keren worden aangesproken voor een toeristische boottocht.

We weigeren vriendelijk, desondanks merk ik het gevloek achter onze rug. Voor zover de Peace. Dit weerhoudt ons helemaal niet om te genieten van het uitzicht.

De brug doet me denken aan een naaktslak.

Over de rivier zien we de Soni kathedraal.

Achter de Peace Bridge bevind zich het Rhike Park.

Hier zien we twee gigantische metalen buizen die fungeren als een periscoop. Het concertgebouw.

En een muziektheater met zijn speciaal entree.

Een mozaïekpatroon van stalen en glazen panelen die op strategische wijze daglicht in het interieur brengt.

We zien wat verder een grote basiliek boven uitsteken. De weg ernaartoe is vrij steil en ik vraag aan een vrouw of we wel de juiste richting opgaan. Ik zou niet voor niets de moeite willen doen. Ik ben niet lui hoor.
Ze spreekt vloeiend Engels, kan niet anders aangezien ze een gids is van beroep. Ze waarschuwt dat op de weg er naartoe zeer veel honden zijn die agressief kunnen reageren. Oei.
Ze stelt meteen voor dat ze ons wel in de buurt wil afzetten met haar grote luxueuze voertuig. Dat slaan we natuurlijk niet af! Haar moeder en zus wonen trouwens in België. Wat een toeval.
Ik bestorm haar met vragen en dit weten we meer. De producten zijn hier 3 tot 4 keer opgeslagen door o.a. de covid en de oorlog. Er zijn veel gevluchte Russen en Oekraïners in Georgië. We dit land in een zeer slecht seizoen bezoeken. In de zomer floreert alles en is het een wereld van verschil. Prachtige naturen, maar alweer niet het goede moment, het is gewoon ontoegankelijk deze tijd.
Ze zet ons vlak voor de grote kathedraal af. Super lief van haar.

Het Sameba Kathedraal of anders gezegd de Kathedraal van de heilige Drievuldigheid van Tbilisi.

Dit is de belangrijkste kathedraal van de Georgisch-Orthodoxe Kerk in de hoofdstad Tbilisi. Het is de zetel van de Katholikos-Patriarch van heel Georgië.
De kathedraal werd gebouwd tussen 1995 en 2004 en is het grootste religieuze gebouw in Georgië, in de Zuidelijke Kaukasus en de op drie na hoogste orthodoxe kerk in de wereld.
Aan de kathedraal

heb je een mooi uitzicht op het grote plein eromheen met een klokkentoren en een ruime entree.

We zien heel de tijd een vrouw volledig in het groen. Op aanraden van Laurens breng ik mijn smurf en lopende kerstboom samen.

In de zomer zal het hier ook veel mooier zijn met de sproeiende fonteinen fonkelend in het zonlicht. Nu vervangen door een laag ijs.

Ik moet Laurens tegen houden voor zijn performance 'Dancing on Ice'  en behoed hem voor 'Falling through Ice'. Smurfen die voor de eerste keer een kerstboom zien en dan nog een lopende, neen dat komt niet goed.

We wandelen terug richting hostel door de straten met zijn oude gebouwen.

Typerend zijn de binnenpleinen.
Door een metalen poort komen we ook op een binnenplein uit waar als laatste gebouw ons warme kamer staat te wachten.