Een dag vol dieren

Do 16 sept

De hoogste berg van Corsica is Monte Cinto, 2706 meter, en is nog geen 100 kilometer van waar we nu zijn. We weten waar het kompas ons vandaag naartoe zal leiden. 

De dag begint top met schattige biggetjes

die het zeer leuk vinden om hun stopcontact-snuitjes te aaien. 

De koeien lopen hier vrij rond in de bergen.

Maar o wee als ze deze scheurders tegen komen of andersom?

Er is hier een rally gaande.

De verschillende Porsches die we zagen zijn Belgen. Ook is er een Maserati en nog vele andere snelheidsduivels in de groep. Laurens voelt zich geroepen en gaat erachter aan. Zot! Dit zint me niet, wat is het meest tegenovergestelde van baanmachienes? Toch wel een jeep zeker en absoluut met offroad-banden. Die bochtjes hier zijn zo gevaarlijk.

Als je er eentje mist dan staat dit je te wachten,

probeer ik aan zijn verstand te brengen. Het is niet de eerste die we uitgebrand zien liggen, neergestort naast een baan. Oef zijn snelheid neemt af. Ik kan terug ademhalen, mijn bilspieren geraken terug ontspannen.

We hebben dorst gekregen van al dit gebeuren. Wow wanneer je het nodig hebt, wordt het op een blaadje gepresenteerd.

We vullen bij.

Een geweldige oude man op een scooter geeft de verwilderde katten elke dag brokken.

Wortelen heeft hij ook bij voor de ezeltjes wat verder. Hij zet zich in voor arme dieren en de mindergestelden op Corsica die er volgens hem vrij veel zijn. Desondanks de baan die ons van elkaar scheidt, kon hij toch heel wat vertellen over o.a. Brigitte Bardot, ze zou binnenkort Corsica bezoeken. Zij is de grote sponsor van de arme diertjes in heel Frankrijk. 

Niet alleen koeien, maar ook geiten willen gebruik maken van de weg.

We hebben nood aan een verfrissing. Hier loopt een rivier. Eerst uitzoeken om het water te bereiken. Dit stukje is ideaal voor de voetjes.

Terwijl Laurens pootje baad, spurten drie puppy ponponnekes naar hem toe. Wat zijn ze zacht en zo vinnig op de rotsen. Ze behoren bij twee mannen wat verder die goed verstopt zaten en precies niet zo graag hadden dat we er waren. Geen probleem. We zoeken een ander stukje rivier waar we liefst kunnen zwemmen. En ja hoor, zie hier.

Perfect! 
Het water is kristalhelder en heerlijk om in te dompelen.

Wat een verademing. Onze kleren krijgen ook een beurt en drogen op de warme rotsen. 

Wat zie ik hier groeien? Een tomatenplantje aan de oever?

En ook een pompoenplantje?

Moeder natuur verrast ons steeds.

Helemaal herboren gaan we verder naar boven. De kronkelweg gaat door een diepe kloof. Na elke bocht is het steeds een verrassing wat we te zien krijgen. Geregeld komt de Monte Cinto om de hoek piepen.

Er zijn meer koeien die we voorbijsteken dan auto's die passeren. 
En toch ligt er hier een doodgereden slang.

Zo jammer voor dit prachtdier, het is een groengele toornslang. Achter deze hoek rusten twee kalfjes uit in de kant van de weg.

Heel schattig... hopelijk eindigen ze niet zoals de slang. Weer zien we de Monte

en we komen aan op de parking van een hotel,

verder kan je niet met de auto. Hier voel je duidelijk de kille hoogte. We worden hartelijk verwelkomd met een 'high in the sky' uitzicht. 

De route begint meteen op de parking. 

Op de terugweg naar beneden tel ik minstens 11 koeien en 4 kalfjes op enkele kilometers.

Met een beetje fantasie zien we Darth Vader in de rotsen.

Het is nog niet gedaan met de koeien.

Zelfs boven ons kamer staat een koe.

We zitten precies in India.