Warm welkom in Sardinië

Zo 3 okt 

De ferry vetrekt naar Sardinië.

We zeggen 'Vaarwel Corsica' en varen langs Bonafacio.

De laatse beelden van de oude stad,

ooit een fort, op een plaatje gepresenteerd.

Zo mooi het samensmelten van oude torens en muren met de uitgesleten witte krijtrotsen. 

We zien Corsica nog steeds aan onze linkerkant, terwijl we rechts Sardinië naderen.

Het varen zelf heeft maar een uurtje geduurd. We meren aan in de haven

van Santa Teresa Gallura en belanden op Italiaans grondgebied. Even de klik maken van Frans naar Italiaans. 

Eens de haven uitgereden, ploffen we ons op een bankje en bezien we even de stand van zaken. Wat verder is er een groep vrouwen op een terrasje luidkeels op Italiaans muziek aan't vieren. Ik was op de gsm vanalles aan het zoeken als Laurens ineens enthousiast vertelt dat hij net heeft mee gefeest met die meiden. Hm? Ik heb totaal niets gemerkt, grappig. Ben echt blij voor hem. 

Laten we op onderzoek gaan in een supermarkt. Daar ben ik altijd nieuwsgierig naar in een ander land. Dan ben ik Alice in Wonderland. 
Het is hier geweldig! Wat een prijsverschil met Corsica!! Voorbeeld bananen, in Corsica meer dan €3 de kilo, hier minder dan €1 de kilo. Over het algemeen groenten en fruit drie keer goedkoper. En de rest ook sowieso betere prijzen. Hier zijn ook meer betaalbare hartige hap-klare zaken. 
We snellen naar een strandje voor ons eerste Italiaans diner.

Hm zag er lekkerder uit dan proeft, maar kom voor die prijs maakt het niet zoveel uit. We zijn nog op ontdekking. 

Overal is betalend parkeren. Bij gele en blauwe lijnen is het betalen. Bij witte of geen lijn parkeerkaart of gratis. 

We zoeken een rustig plekje wat verder aan een ander strand. Een grote parkeerplaats met een parkeermeter. Laurens gaat ten rade bij een van de drie mobilhomes die net buiten de parkeerzone staat. Hier is een rare regel. Je moet betalen per uur op de parkeerplaats van 9u tot 20u, maar er net naast, is er vaak een strook voor enkele wagens waar je gratis kunt staan.

En ze komen elke dag controleren. 
We parkeren ons tussen de rest op de gratis zone en gaan een kijkje nemen op het strand. Ernaartoe zien we toiletten. Amaai dat hebben we al weken niet meer gezien aan een strand. Waarschijnlijk zijn ze gesloten, oh toch niet, er is een in gebruik. Helemaal niet smerig, zelfs zeer proper en er hangt ook wc-papier haleluja. Èn een lavabo mèt stromend water Yes. 
Oh kijk hier zijn douches!! Dan kunnen we morgen zwemmen in de zee joepie. En nu komt de kers op de taart. In het (ruime) toilet zagen we een boiler hangen. Zou het? Nee dat kan niet? En jawel!! Warm, heet!! We kunnen hier een warme douche nemen!! Voor jullie lezers klinkt dit niet zo speciaal. Maar voor ons is het echt eeuwen geleden!! Een warme hete douche oooooohhhhhh!! Meteen springen we eronder en aaaaahhhh dat doe GOE!! Niet normaal. En we staan naast elkaar met ieders zijn eigen douche! Wat een verwenning!! Het voordeel van geen luxe is dat je als een klein kind kunt genieten van de simpelste dingen. We bleven er maar onder staan, zaaaaaliggggg.... tot het toch wat kouder werd. Ai warm water op. Oei er stond er ene al een tijdje te wachten. Oeps sorry, maar twas ècht nodig! We pikken nog de laatste zonnestralen op op het strand en genieten na van de heerlijke douche-sessie.

Ma 4 okt

De dag beginnen met.. gebruik maken van het heet water. We wassen wat kleren en laten het drogen op het strand. Een jonge meeuw vindt ons interessant.

En zeker de kleine stukjes koek die na een plotse beweging steeds in zijn buurt vallen. 

De dag evolueert in regen en later onweer met veel bliksem en wind. We staan terug aan het strand en Laurens stelt me gerust dat er hier al geen boom kan omver geblazen worden. Maar dan krijgen we plots grote hagelbollen op ons dak. Het geluid als ze tegen de voorruit knallen klonk niet echt geruststellend. Gelukkig was het van korte duur en is er geen schade. Het onweer heeft even vlak boven ons gehangen en dan verschiet ik steeds als de hemel vlak na de flits oorverdovende ontploffende krakende knallen afschiet. De natuur, ik onderschat het nooit. En als ze haar kracht laat zien, dan is het oppassen geblazen. De bliksemschichten waren nog tot lang in de nacht zichtbaar.