Blijven plakken in Noorwegen

Maandag 31 juli '23

De Kiwi opent zijn deuren om 7u en Laurens staat al klaar met zijn leeggoed. Hij wordt verwelkomd door het Kiwi-meisje. 

Wat heeft hij kunnen omtoveren? Een brood, surimi-salade met een echte verse grote tomaat, 3 zakjes gedroogde goji-bessen, een banaan en twee trosjes druiven.

Wat een feest! Vooral de tomaat is een verrijking, wat kan dat ó zó lekker smaken. En die gedroogde goji-bessen, een bron van vitaminen. Geweldig! Er is zelfs nog 4 Nok over. 

Was het waard om een nacht te wachten met ons leeggoed? Ik vind absoluut van wel. Goed gedaan Laurens. 

Elke blikjes-verzamelaar heeft zijn territorium, zo ook een vrouw van deze morgend die Laurens tegen het lijf liep. Voor haar viel de ochtend zwaar tegen. Zeker als Laurens de haan hier goed heeft gescharreld. Zij heeft in de Kiwi haar beklag gedaan over de overheid. Volgens haar is er steeds meer en meer armoede in Noorwegen, waar de overheid blind voor is. 

We vertrekken richting Zweden en ik moet nogmaals in de auto zitten met mijn voetjes op het dashbord.

Ons eekhoorntje heeft alweer een grote verzameling statiegeld, maar deze zijn voor Zweden bedoeld. 
We moeten een klein stukje terug om op de weg te geraken naar Zweden. De dure brug waar we gisteren over reden, kunnen we vermijden door langs een meer te rijden. Oei hier ook een brug, gelukkig gratis. 

Op 13 kilometer van de grens met Zweden nemen we een korte pauze op een charmante stopplaats.

Een koppel Noren met hun mobilhome, Marloa en Viggo, zijn van de Vesterålen. Ze geven ons geweldige tips waar je gratis ferry's kunt nemen naar kleine eilandjes. Zo is er een die vertrekt van het vasteland Bødo naar de eilandjes Røst en Værgøy. Varen hiertussen is tevens gratis en van lange duur, wel 5 uur. Dat betekent lang op zee, ten zuiden van de Lofoten, kans voor het spotten van walvissen. Je moet wel weten dat je voor een Walvis-safari op zee minimum €160 per persoon betaalt. Dus in theorie kunnen we tussen deze 3 punten telkens gratis een ferry nemen. 

Volgen Marloa betaal je voor de ferry, als het mogelijk is om rond te rijden via een andere weg. Zo niet dan zou het gratis zijn.  

Bødo is 350 kilometer van hier. Dat valt nog mee.
We keren de boeg volledig om, ook al zijn we bijna in Zweden. Deze tip kunnen we niet laten gaan.

Dit is het grote voordeel van geen plan te hebben. Alles is variabel. 

En we rijden weer door Noorwegen. Voor ons nog een onbekend stukje, schenkt ons oogverblindende uitzichten. 

Onderweg naar Bødo moeten we nog een ferry nemen in Skarberget waar we aankomen in Bognes.

In Ulvsvåg staat een oud, gerestaureerd Esso benzinestation, ooit gebouwd door Roald Bye in 1946.

Voor Laurens is het de moment om zich te wanen in de jaren 50.

Nu begrijpen we waarom de toiletten in Noorwegen kraaknet zijn. Ze leren het van jongs af aan.

Het is een hete dag. Volgens lokalen is dit zeer uitzonderlijk.
Aan het Strindvatnet lukt het ons om via een verstopt padje het meer te bereiken. Wat is het heerlijk rustig hier, we zijn de enigsten en er staat al een stoeltje klaar.

Wat wil ik meer? 
Een verfrissing natuurlijk. Het water is voor zover het reikt ondiep waardoor het niet al te koud aanvoelt.

Heerlijk verfrist en met een herboren gevoel vervolgen we de route langs de fjorden van Sørfold.

In de gemeente Engan koken we ons potje op een rustplaats.

Pasta met broccoli, eindelijk een lekkere verse groente.

Broccoli stond uitzonderlijk laag geprijsd. 

Wat deze picknick-plaats interessant maakt, is het kleine openluchtmuseum 'Husmannsplassen Kjelvik', te bereiken via een smal padje.

Op het einde van het pad zien we enkele huisjes.

Een Sami boerderij die dateert uit de 18de eeuw. Sinds de laatste bewoner is gestorven in 1967, is alles intact gebleven. Het is mogelijk deze huisjes te bezoeken en de laatste zaterdag van augustus is het Kjelvik Festival. Dan wordt het leven hier actief in scène gezet zoals het indertijd was. 

De vermoeidheid slaagt toe. Nog een laatste blik op de bergen van Engan,

waarna we aan het meer Vallvatnet ons oogjes dicht doen. 

Althans proberen, want een verontrustend beeld houd me even wakker. Morgen zouden we normaal gezien op Bødo toekomen waar we de ferry naar de kleine eilandjes nemen. Ik kijk even op Google maps en zet de satelliet-modus op. 
Wat zit er in het water in de haven van Bødo?

Is er nu een ferry aan het zinken, net op het moment dat de foto werd genomen?

Is dit een afschrikkings-manoeuver om toeristen weg te houden aangezien de ferry gratis is? Is dit een grap? Of gewoon een onozel foutje in het systeem? 
Ach we lachen er eens goed mee en snel belanden we in dromenland. Ik althans meteen, voor de verandering. Volgens Laurens was ik zodanig hard aan het snurken dat een koe dichtbij synchroon met mij mee loeide. De mensen van het busje naast ons waren mee met Laurens aan het lachen van ons concert. Van zodra ik stopte, stopte de koe. Ziezo bij deze heb ik me nog eens even goed belachelijk gemaakt.