Sweden here we com, for real!

Zondag 6 aug '23

Zweden is goedkoper om te tanken dan Noorwegen. Bij de laatste benzinestation voor de grens met Zweden is het super druk. Laurens vraagt nog aan mij of er over de grens tankstations zijn. Ik kijk snel en ja hoor, geen probleem. 

In deze streek zitten beren. Dit wordt goed benadrukt met een leuk beeld.

Een kop van een beer gemaakt uit stukken kleurrijk afval, bestaande uit metaal en plastiek. Prachtig gedaan. 

Terwijl ik het toilet even bezoek, houdt Laurens de klanten aan de kassa in het oog. Zo ziet hij regelmatig klanten gewoon vertrekken met hun waren zonder te betalen, omdat de werknemer naar hun zin niet snel genoeg kwam opdagen. En ik vond ons al stout omdat we af en toe een beetje papier van het toilet meenamen of extra veel saus op ons worstjes deden. 

Na het laatste Noors dorpje Graddis naderen we de grenspost. Hier is niemand te zien, volledig dood. 
Het blauw Europees bord heet ons welkom!

We belanden meteen in de provincie Arjeplog die bestaat uit meer dan 8700 meren en rivieren. Arjeplog heeft het meeste water dan eendert welke andere provincie van Zweden en het zou zelfs drinkbaar zijn. Zo ongerept is de natuur in Arjeplog.
In de zomer is hier veel te beleven.

Maar ook in de winter.

Ineens beseffen we dat we midden in de natuur zitten en de benzinemeter al een tijdje op het laatste streepje staat. Is hier ergens een tankstation in deze onbewoonde wereld en hoever nog? Ik had dit eerder al gecheckt, maar niet de afstand.
Mobiele data is zeer zwak, maar na een tijdje komt de informatie gestaag binnen. Nog 60 km voor er een tankstation is. Oh nee dat halen we waarschijnlijk niet of héél misschien nèt, om ons toch wat hoop in te blazen. Aiaiai.
Ik wist niet dat er nog zo weinig in onze tank over was en Laurens dacht dat ik bedoelde dat de tankstations meteen na de grens te vinden zijn. Beiden ook helemaal niet gedacht dat we in zo een groot natuurgebied gingen terechtkomen. Misverstanden...
Als het laatste streepje begint te pinken, zouden we nog 30km verder kunnen. Zo zuinig mogelijk rijden, nergens stoppen en duimen maar... veel verkeer zien we hier ook niet, voor moesten we stilvallen. Gsm-bereik valt vaak volledig uit... 
Hoe spannend zeg pfffff.
Oh nee het begint te pinken en we hebben nog 45 km te gaan. We halen het dus niet... dedjuu! 
Hopen op een mirakel...

Dan ineens uit het niets zien we een mini- benzinestationnetje. Staat zelfs niet op google maps, zo klein is het. Oef! We zijn gered!

Wel superduur, maar maakt echt niet uit. De spanning is eraf. Na 5 litertjes kunnen we met een gerust hart verder. We halen nu zeker de volgende tankstation in stadje Arjeplog. 

Het is zondag en toch vinden we onderweg een supermarkt die open is met een zeer ruim aanbod. We kopen speklapjes en nog wat lekkers. Nu op zoek naar een tafeltje. Nou nou nergens een tafel met banken te zien in heel het groot stuk natuurgebied. Dat had je dan wel in Noorwegen.

Het lijkt dat ik mijn woorden moet intrekken, want vlak na een brug zie ik precies een leuk plekje waar we kunnen koken. Het is vrij goed verstopt.
Wauw het is hier geweldig leuk!! 

Een vuurtje kan gemaakt worden in een speciaal voorzien vierkanten houten frame, met een metalen binnenkant. Een rek met extra hout staat ernaast. 

Een hokje waar we binnen kunnen koken, uit de zon.

En de rook van het vuur beschermd ons tegen muggen en dazen. Kan het nog beter? Jaaah!! Het ruikt zo lekker in het hokje! We staan met onze voeten op een bedje van dennentakken, daarom dus. Fantastisch. 

En wat vind ik hier? Een boleet of twee, die gaat mee de pasta in.

Het kan niet op. En smullen maar. 

Wat een ongelooflijk mooie welkomscadeau van Zweden. Dankjewel!! 
De rook van het vuur houdt wel degelijk de muggen en dazen op een afstand, maar niet de kleine vliegjes die ook steken. Maar in het hokje hebben we daar dan helemaal geen last van. Zou dat kunnen dat het dennen-tapijtje hier verantwoordelijk voor is? 

Van de Noorse fjorden naar de Zweedse meren. 
Van het ene kampvuur voor het avondmaal naar het ander kampvuur voor de nacht, aan het water van het meer Sakkavare.

Geen zuchtje wind, geen enkel rimpeltje op het water.
Het meer is spiegelglad. 

Maandag 7 aug '23

Vroeg in de morgend begint het zachtjes te druppelen. Voor op deze plaats te geraken volgden we een padje dat vrij steil was. Ik die het echt niet leuk vind om vast te zitten, zou liever willen vertrekken voordat het hier te sompig wordt. Wat alweer de kans op vastzitten verhoogd. 

Achter de auto staat een reuze-mierennest.

Gemaakt van dennennaalden door grote zwart-rode mieren. Het gedacht hier per ongeluk op de hoop te vallen...
Op de video zijn de vele rondlopende mieren op hun nest goed te zien. 

We vervolgen onze route op de baan die nog steeds door het mooie natuurgebied van provincie Arjeplog loopt. 
Het is zeer rustig, bijna geen verkeer. 
Wat we wel zien is een mooi rendier met een groot gewei die de baan oversteekt en verdwijnt in het bos.

Kort daarna zien we een andere bok, lichter van kleur met een witte kop.

Prachtig. Dit rendier loopt graag over de weg en nog liefst zigzaggend zoals je op de video's kan zien. Hij heeft helemaal geen bang van auto's of zelfs mensen. Ik kan er vrij dicht bijkomen. En rustig rijdend naast deze beauty stoort hem helemaal niet. 

Naast de baan groeit overal myrtilles en hier en daar zit er een boleet verstopt.

Maar deze is geen boleet, wel een mooi groot kleurrijk exemplaar en aan de witte kleine korreltjes te zien denk ik dat het een vliegezwam is.

Die laten we braaf staan. 
Al snel ben ik zeer blij met een kleine verzameling eetbare boleten.

Nu nog een stekkie vinden om ze klaar te maken. Het regent....

We kijken uit naar een overdekte plaats voor ons paddestoel-omeletje.

Voorlopig niets te vinden, wel verschijnt er een eekhoorn die snel een boom in glipt, een haas die haastig de weg oversteekt en een kudde rendieren die vrolijk door het bos kuieren.
Ook zien we een volledig wit jong kalf, lam...?

Neen hoor het is een jong albino-rendier die vastberaden de mama volgt. Deze zijn niet wild aan de halsband te zien (zie video).

Ineens zie ik een hokje naast het water van het meer. Het regent nog steeds dus dit is zeer welkom. En wat voor een afgedekte hok! Het is prachtig. De mogelijkheid om een vuurtje te maken met een schouw boven zodat we niet in de rook zitten en uit de regen. Genoeg hout en allerlei leuke spulletjes. Met een geweldig zicht op het meer. Perfect!!
In een wip brand een heerlijk warm gezellig vuur. Zálig!!

Met een uitzicht op het mooi meer.

Er is ook een bijl om hout te klieven, wat wel wordt verwacht te doen voor de volgende bezoeker. Daar gehoorzaamt Laurens zich braaf aan.

Zie de video voor het geheel.

Een koffietje voor Woon en een boterham met choco voor Laurens die eerst krokant wordt geroosterd boven het vuur.

Al snel doet de heerlijke warmte van het vuur met Laurens dit....

Doe maar rustig jongen. We wachten geduldig op rode kooltjes zodat we de boleten in een omeletje kunnen bakken.
Zweden is toch geweldig! 

Het water van deze meren zouden drinkbaar zijn.

Laten we wat kleren een frisse spoeling geven die we daarna drogen boven het vuur. Puur naturel. 
Laurens zijn manier is op een grilletje drogen.

Mijn manier is een opstelling van houten takken waar toch wel wat meer kledingstukjes tegelijk op kunnen drogen. 

Aan dit meer zijn er meerder hutjes zoals deze.

Wij zitten in het omcirkelde houten hokje.

Het regent pijpenstelen.

Wat heerlijk toch om droog en warm aan het brandend vuurtje te zitten terwijl onze was rustig hangt te drogen. 

In eerste instantie was het ontbijt, boleten in een omelet, niet gelukt. Dan maar als lunch, ook niet in geslaagd.
Uiteindelijk zijn we hier blijven plakken en is het in de vroege avond gebakken. 

Mmm heel lekker...

We blijven dan maar doorplakken tot morgen. Veel te zalig hier. En aan de namen op de muren te zien, zijn we niet de enigsten.