Watervallen-paradijs

Zaterdag 15 juli '23

Wat een weer! Regen regen en nog is regen. We kijken naar de voorspellingen... oei oei oei voor zover we kunnen zien gaat het dus heel de tijd regenen. Laurens heeft een lokale visser aangesproken en die zegt dat gisteren de laatste zonnige dag was. Dat belooft.

We nemen toch de ferry. Een lange rij staat er en Laurens gaat helemaal apart alleen ergens staan, voor op de ferry te rijden. Ik zeg nog "Maar je moet mooi aanschuiven achter de rij. Je staat waar de auto's afrijden." Hij negeert me. De ferry komt aan en hij rijdt er als eerste op, alsof er niets aan de hand is en krijgt zelfs een speciaal aparte plaats helemaal vooraan.

Ja dat is dan Laurens zijn manier en niemand die iets merkt. Hij komt zo zelfzeker over dat het lijkt alsof hij VIP is? Speciaal gereserveerd? Maar goed, we staan er op. Anders hadden we moeten wachten op de volgende ferry, want er geraken telkens maar 10 voertuigen op.

Er wordt rondgegaan met een bankkaart-toestel, 115 Nok (€10) voor een korte overzet van 10 min. Laurens gaat buiten kijken naar het uitzicht en wordt bijna omver geblazen.

Hij is toch echt een klein kind dat van het leven geniet als een kind en zich van niemand iets aantrekt. Super eigenlijk, we worden allemaal veel te volwassen in het leven en trekken ons te hard aan wat anderen denken. 
Hij staat voor de auto zo van "Kijk mama de wind! Hihihi joepie!"

De overkant komt dichterbij.

Als tweede rijden we eraf en gaan toch een kijkje nemen naar de Preikestolen. Vanaf je van de grote baan rijdt staan er overal borden dat je nergens vrij mag kamperen, enkel op twee campings en de parkeerplaats waar de wandeling naar de Preikestolen begint, maar hier mag je dan maar staan tot middernacht, telkens 250 Nok. Toeristische attractie, vandaar. 

Daar aangekomen weet de parkeerbegeleider ons te vertellen dat ze gisteren het record hebben gebroken. Daarvoor was het 5500 mensen op 1 dag! Gisteren 5800!!! Omdat het de laatste zonnige dag was. Amaai dat telt. Het regent, de wandeling ernaartoe is 2 uren naar boven en terug. Dus een minstens 4 uren durende wandeling. Laurens had het ooit al eens gezien. Hij laat aan mij de keus, maar ik twijfel. Niet veel zin om kletsnat terug in de auto te kruipen waarna niets droogt met dit weer. En Noorwegen heeft zoveel prachtige stukken. Ik pas. 

We rijden verder het land in. Oh een uitkijk-stopplaats. Altijd goed voor een mooie foto. 

Wat verder ziet Laurens een vogeltje midden op de baan en een auto rijdt erover! Waarschijnlijk daarvoor een tik gehad en is een beetje versuft. Hij draait meteen om, houd het verkeer tegen en ik snel de baan op om het vogeltje in veiligheid te brengen.

Het ziet er vrij intact uit. Hopelijk zal het uitsuffen en haar bestaan verder zetten. Arm dutske. 

Het is even gestopt met regenen en ik heb zin in iets warm, hartig en vloeibaar. Een mie-ke dus. Zoveel wind om te koken, maar daar hadden we thuis al iets op gevonden. Drie houten plaatjes gezaagd, telkens drie gaatjes geboord en met mini-colsonbandjes vastgemaakt. Zo is het makkelijk dicht te klappen. Ons mini windschermpje, die na het koken dienst kan doen als tafelpoot voor v.b. ons kleine pan op te zetten. 
Gisteren was Laurens 2 flessen water gaan kopen. Die kunnen we daarna dan bijvullen aan de kraan. Nu wat blijkt... het is bruiswater, daarmee mie-ke koken? Aiai ik ben een keer niet mee geweest. We drinken altijd plat water, want warm bruiswater of als de bubbels eruit zijn is echt niet lekker. 
Dan maar zo. Vanaf je er een vuurtje onder zet, lijkt het meteen of het kookt met die bubbels (zie filmpje). Zeer praktisch. 

Buikjes blij en we zijn weer op de baan. Met dit weer is het vooral rijden en Noorwegen is gigantisch lang tot aan de Noordkaap dus we moeten wel. 

Een supermarkt binnen wandelen als stop om nog eens achterover te vallen van de prijzen. En ja dat doen we. Een pakje kersen voor bijna €20!!

Of een promotie salami, dan is het nog maar €37 de kilo?!

Aan het machien waar brood wordt gesneden liggen nog veel stukjes afgevallen brood. Ons gratis gevarieerd kleurenpalet aan brood. We kopen toch iets, yoghurt. We willen niet als dé ergste toeristen overkomen. 

Ineens ligt er voor mij een rood bolletje en hoor ik "Verassing!".

Tjiens waar heeft hij die vandaan? 

Noorwegen is het land van de ontelbare fjorden en de vele veerboten en voor we het weten staan we alweer aan een ferry.

Deze keer is het bedrag een stuk lager (75 Nok). Enkel waar het zeer toeristisch is, zal het een pak duurder zijn, gelukkig maar, want we zullen nog veel overzetboten moeten nemen. Al snel mogen we eraf en zetten onze route voort.

In de verte zien we onze ferry terug naar de andere kant varen. 

Fishfarms zien we ook regelmatig.

Ze zijn zeer vervuilend voor de fjorden. De gekweekte vissen blijven met velen op dezelfde plaats en hun uitwerpselen zorgt voor de vervuiling. Teveel opeen. 

Aha we mogen gratis het water over dankzij een brug. Leuk. 

Och hoe schattig een mini-eilandje met een mini-huisje op. 

Een stop met een informatiebord zorgt voor het strekken van onze benen. Het uitzicht wordt een beetje belemmerd door de bomen,

maar wilde frambozen maken het dan weer goed. 

Op zoek naar een rustige mooie slaapplaats zien we onderweg een grote waterval (zie filmpje). 

Kort daarna worden we alweer getrakteerd op een kleinere versie. 

Het is hier duidelijk een watervallen-paradijs! Een dubbele zelfs en nat worden van de overspray.

We maken het af met nog eentje. 

Idyllisch om hier rond te rijden.

Mooie wegen, omringd met prachtige landschappen overwoekerd met watervallen. Deze wildkampeerders hebben het getroffen. 

Een overvolle camping passeren we en verder zien we mogelijke plaatsen om te staan, maar zo vol allemaal. Uiteindelijk zetten we ons er dan maar ergens bij en eens in ons kamertje hebben we totaal geen last van de andere voertuigen die achter ons zijn geparkeerd. Het belangrijkste is, we staan midden in de natuur en het is zeer rustig.