Angkor Wat

Nu zitten we in Battambang. We zijn uiteindelijk maar enkele dagen gebleven in Siem Reap. Tijdens Nieuwjaar zou deze stad een magneet zijn voor Cambodjanen van over heel het land. De volledige stad feest dagen aan een stuk met veel lawaai en drokenschap. Volgens Eric (mede-eigenaar guesthouse) is alles volgeboekt en pokkeduur, zoals onze guesthouse. We konden hier eventueel nog blijven op een slechte kamer op zolder, zonder wifi, zonder boiler met enkel roestwater, geen ramen dus geen verluchting, enkel een matras op de grond en verrotte open gaten in het schuine plafond onder het dak.

Het was een alternatief dat Eric ons aanbood zodat we toch Nieuwjaar hier konden blijven. Ook omdat we heel makkelijk zijn en niet snel klagen. Dus voor véél minder, moesten we meer dan het dubbele betalen! Ik vroeg me af of we hem dankbaar moesten zijn voor de mogelijke optie of ons beledigd moesten voelen. We hebben gezocht naar andere plaatsen in de stad dat op 'booking.com' nog vrij stond. Maar telkens we er ter plaatse naar vroegen, was het steeds volgeboekt. Ik begreep het niet goed, maar soit. Alles bij elkaar zouden we dan minstens 12 nachten in Siem Reap gebleven zijn. Wat lang is, als je maar een visum van 30 dagen hebt. Dus we hebben gekozen om verder te trekken naar Battambang. Een veel rustigere stad, waar de prijzen van onze accommodatie tijdens Nieuwjaar, helemaal niet de lucht inschieten. Het zijn zelfs onze goedkoopste nachten, tot nu toe in Cambodja, voor een zeer deftige ruime kamer. Volgens Eric zouden we hier ook geen kamer meer gevonden hebben, klopt helemaal niet. In ieder geval zijn we enorm opgelucht dat we hier rustig in Battambang zitten. We hebben de juiste keuze gemaakt. 

In Siem Reap hebben we natuurlijk ook leuke ervaringen opgedaan.

Het is een zeer toeristische stad. Aan de rivier maken de vele verlichtingen het in de avond heel gezellig.

Er is een groot winkelcentrum met een cinema op de hoogste verdieping, waar we films (niet gedubt) aan 4 dollar zagen. 

Zoals in elke stad waar veel volk op afkomt, is hier ook een Pub-street, de uitgaansbuurt.

We wisten niet dat er meerder soorten zoete aardappels bestonden.

Deze vrouw stoomt, op hout gestookt, haar soorten zoete aardappels, maar ook pindanoten. 

In Cambodja had ik nog geen stoombroodje geproefd, maar bij dit kraam waag ik mijn kans.

De vulling lijkt op de Vietnamese, ook met een ei in. Het (te veel) brooddeeg is even luchtig, zoet en moessig.

Ben niet echt fan. 

Elke dag tegen de avond is het weer tijd voor beweging. Grote groepen dansen aerobic op muziek en alle fitness-toestellen zijn zwaar in gebruik. (zie filmpje)

Daar zien we een kraam waar de vrouw 3 soorten gefrituurde kleine snacks verkoopt.

We vertalen ze met Google Translate en krijgen een zeer grappige benaming als resultaat 'Stukjes van schoonmoeder'! Wat eigenlijk tofu-blokjes moest voorstellen. Aan de Khmer-taal heeft Google nog veel werk, hebben we al vaker gemerkt. Bij bestelling worden ze nogmaals warm gefrituurd en bijgekruid.

Lekker dat wel, maar zout! 

Aan de rivier is een plaats waar het ene streetfood-kraam naast de andere staat. We kiezen er een uit en zetten ons op de kleine krukjes. "Auw Auw Auw!!" Mijn krukje stond midden in een mierennest! Zeer leuk hoor, dat kan ik je verzekeren. Omstaanders hadden ook pret. Typisch Aziatische humor, waarschijnlijk wachtend tot een onwetende daar gaat zitten. Hahahaha, grappig hoor!

Mijn gerecht was wel lekker, brede platte rijstnoedels.

Maar Laurens zijn groenten-ananas viel zwaar tegen. 

Duidelijk 'The place to be' met Nieuwjaar. 

De vuilbakken die we hier en daar zagen, zijn wel zeer origineel, gemaakt van autobanden. 

In het park zitten enkele bomen vol met vleermuizen of vliegende honden. Lawaai dat ze maken! Uren heb ik er gezeten om ze mooi in beeld te krijgen, voor wanneer ze zouden uitvliegen. Helaas, waarschijnlijk pas als het donker is. Toch heb ik een troostfilmpje. 

We hebben een scooter gehuurd zodat we het niet-toeristische deel, buiten de stad, ook eens zouden zien. 

Rietsuiker-sap, daar zijn we aan verslaafd en bij het zien van dit kraam stoppen we natuurlijk.

Ten eerste de helft goedkoper dan in de stad en zo heerlijk fris, dus de ene na de andere kappen we achterover. De ijsman komt een lading ijs brengen en rijdt verder. 

We wisten al van Eric dat er geen regels zijn wat betreft 'scooter'. Vanaf je kan rijden, mag je in principe al op een brommer. Zo zien we een kleine, nog geen 10 jaar, rijden met waarschijnlijk de papa erachter en bovenop het hooi zitten ook nog twee andere kleintjes. 

Siem Reap staat gekend voor het grootste tempelcomplex ter wereld, Angkor. Wat goed te merken is onderweg. 

We stoppen even bij de banaantjes.

De kleintjes zijn al zeer lekker, maar die van deze vrouw zijn 'WOW'. Er is een subtiele appelsien-smaak in te proeven, zalig! 

Waar staan deze kraampjes voor?

We zien een bruine vloeistof pruttelen in een grote platte kom.

Potten met verschillende inhoud zijn te koop.

In deze regio wordt palmsuiker gemaakt. (zie filmpje)

We passeren een museum van landmijnen.

Verschillende vliegtuigbommen staan mooi gepresenteerd.

Ook een ontplofte.

Er zouden nog meer dan 2 miljoen landmijnen in de grond zitten. Het gebeurt nog steeds dat een boer een stuk grond koopt, deze omploegt en 'BOEM'! Grote ratten worden getraind om deze verstopte gevaren op te zoeken. 

Krokant gebakken stukken aardappel, zijn het lekkerste, gemaakt van zoete aardappel. Zó lekker dat ik nog net op tijd was voor een foto. 

Vele kilometers hebben we op zandwegen gereden, soms met wel heel grote putten.

Ook over zeer smalle paden, die dan enkel met een scooter berijdbaar zijn.

En zo belanden we op een uitkijkpunt. 

We zagen al vaak mensen, leeggoed verzamelen, maar deze wint toch de prijs. Waarschijnlijk een inzamelpunt.

In dit gebied hebben de zandwegen vaak een rode kleur. Koeien op de weg worden door kindjes gedreven.

Wat een schattig meisje. 

We zien verschillende hutjes op het water.

Waar zouden deze voor dienen? Het zijn eet-hutjes die midden op het meer drijven. Groepen komen hier een leuke tijd beleven. Op de menu-kaart staan hoog geprijsde gerechten, omdat elk gerecht voor 4-5 man bedoeld is. Dus men bestelt hun menu bijeen. Terwijl het wordt bereid kan men een duik nemen in het verfrissende water. Alles wordt gebracht tot aan uw vlot. Zo ook een mand met verschillende dranken en een kleine frigobox met ijs. De ongebruikte hutten hangen vast aan de steiger.

Klanten worden tot aan hun vlot gebracht met een bootje.

Aan de kade is het zeer gezellig.

Wij nemen boven plaats, waar ook een oude boot tot tafel is gemaakt.

Van hieruit hebben we eveneens een mooi zicht op alles.

We bestellen een schotel (een halve portie dus) gewokte groenten met rijst. Een mooi kleurenpalet aan verschillende groenten en rijst, gepresenteerd op een lotus-blad, maakt het toch een beetje feestelijk.

Laurens vraagt zich af waarom we een potje met zand krijgen?

Het is peper, maar diegene die dit erin heeft gekapt zal misschien de ziekte van Parkinson hebben ofzo? 

Het was alleszins een heerlijke gezellige lunch-pauze en we stappen weer de scooter op. 

Een jongeman verkoopt stukken honingraten, met weinig of wat meer honing. 

Een kale boom met mooie grote felgele bloemen.

De 'Yellow Cotton Tree'.

Het gebied van Angkor beslaagt 162 hectare en ligt bezaaid met grote en kleine tempel-ruïnes. Een enorm groot gebied dus. De belangrijkste tempel is Angkor Wat (Wat betekent tempel). 

De inkom is vrij hoog voor ons klein budget. 36 dollar per persoon voor 1 dag. En omdat het zo'n groot tempelcomplex is, is het onmogelijk om alles te zien. Een normale toerist ziet er op een dag 3, terwijl er een 70-tal tempels zijn. Wij zijn dan ook schildpadden die alles in slakkentempo doen, dus voor ons is dit geen optie. We gaan het op onze manier doen. Vanaf 17u30 is de inkom gratis. Helaas beginnen ze de tempels dan stilletjesaan af te sluiten.  Te voet doe je er te lang over om naar de ingang te wandelen, vanaf het punt dat ze je erdoor laten. Maar aangezien wij een scooter hebben, zijn we meteen aan de westkant van Angkor Wat,

waar we de scooter mogen parkeren en een klein stukje nog moeten wandelen voor we aan de brug zijn.

Nog een voordeel om nu te gaan, is dat het niet meer zo heet is en dat er weinig volk is. Normaal krioelt het hier van de toeristen. Het is ook een UNESCO werelderfgoed. Volledig rond Angkor Wat loopt een rechthoekige gracht om, lang geleden, vijandigheden buiten te houden. Aan de westkant en de oostkant is er een brug om de tempel te kunnen bereiken.

Verder dan de brug mogen we niet, werd ons duidelijk gemeld. We aanschouwen de Westelijke Gopura, de drie torens aan de ingang van de buitenste muur.

De middelste toren is het meest intacte en staat mooi te pronken.

De linkse heeft al meer schade.

Maar de rechtse toren heeft het zwaarste te verduren gehad. Aanlokkelijk om erdoor te gaan. Cambodjanen mogen altijd gratis binnen en voor een keer ben ik een beetje stout geweest. Ik ben doorgelopen om een glimp binnen op te vangen. Laurens valt te hard op zonder spleetoogjes, dus hij blijft achter. 

Eens binnen zie ik in de verte enkele torens van de quincunx, het centraal gelegen deel van Angkor Wat, die bestaat uit vijf torens. 

Ik loop verder maar enkele vrouwelijke bewakers bevelen alle toeristen naar buiten te gaan. Toch ben ik blij met dit laatste zicht.

Terugwandelen is de enigste mogelijkheid met zicht op de Westelijke Gopura, aan de binnenkant.

De middelste toren is in herstelling.

Nog even genieten van de rechtse en linkse toren.

Om dan terug door de doorgang te wandelen. Binnen aan beiden kanten (rechts en links) lopen gangen door de muren.

Buiten voor de tempel mag men nog een tijdje vrij rondlopen. De westelijke brug begint aan deze treden.

De leeuwen bewaken de brug.

Ik vind hun poepekes grappig.

Naast elke Leeuw staat Naga, de zevenkoppige slangenbeschermer van Boeddha. 

Ziezo, dit was ons kort bezoek aan Angkor Wat en ik ben absoluut tevreden met wat ik cadeau heb gekregen. Het is zelfs mogelijk om een week-ticket te nemen. Voor de 'die hards' die àlles willen zien. Na een tijd is het ook steeds hetzelfde, horen we vaak zeggen. Of ze kunnen geen tempels meer zien. Ik ben nog steeds nieuwsgierig naar tempels, want we gaan er nog zeker op ons pad tegenkomen.