Free Willy

Zondag 3 december

s'Morgens zijn er talrijke streetfood-mogelijkheden waar men van een warm hartig ontbijt kan genieten. Heerlijk! Ik kies er eentje uit, liefst wat ik nog niet heb geprobeerd en beland bij deze dame die het gerecht 'bánh canh bột gạo' bereidt. Ik vraag of het vegetarisch is met Translate en ze zegt ja.

Wat is het uiteindelijk? Een smaakvolle soep dat bestaat uit dikke ronde rijstnoedels, twee soorten vleespasteiën, kwarteleitjes en een stuk varkensvlees, afgewerkt met snippers bieslook, stukken chilli in olie en pittige chilli-saus. Zoveel ingrediënten en ze passen allemaal in dit kommetje.

Wat een rijkelijk ontbijt om de dag te beginnen. Ter plekke kan het worden gegeten, zittend op het kleinste plastieken krukje die er bestaat, zonder tafel. Het smaakt alweer gewèldig met al zijn verschillende smaken en texturen! Telkens na het consumeren van een eetsoep, is het zweten geblazen. Laurens reageert heel hevig op Vietnamese soepen en wordt zelfs steeds wat onwel. Hij past al dagen voor de uitmuntende soepen, wat jammer voor hem. Ik probeer hem telkens te overhalen door er geen chilli te laten indoen, maar neen, deze keer heeft hij zelfs niet geproefd. Wat een gemis! De Vietnamese noedelsoepen, zelfs die met rijst, zijn juist dé lekkerste specialiteiten. Ik ben hiermee nog nooit teleurgesteld. Hij zegt "Ik eet soep wanneer het koud is, niet bij tropisch weer". Duidelijk Europees bloed, ieder zijn ding zeker. 

We lopen verder en natuurlijk, typisch Laurens, ontdekt hij dat er gratis maaltijden worden uitgedeeld in de pagode van het centrum.

Aziaten en eten... en dan nog gratis... Het is een stormloop van kippen zonder kop. We zien mensen met lege potjes, kommen,... als er maar eten in kan, lopen van hier naar daar. Als je de pagode door de poort gaat kan je links of rechts kiezen. Links is er minder volk en worden de maaltijden in isomo-bakjes uitgedeeld. Rechts staan de mensen met hun lege potjes aan te schuiven. Waarschijnlijk is het daar eten dat wordt opgeschept. Laurens gaat eens kijken en kiest links. Er zijn afwisselende reacties. Ofwel wordt hij genegeerd ofwel doen mannen zéér enthousiast dat hij een maaltijd kan krijgen. Hij heeft pech, ik snap het wel. Ze denken dat hij een toerist is met geld, terwijl dit gebaar voor de armen bedoeld is. Toch zijn er die met talloze maaltijden naar buiten lopen en bakjes blijven bij vragen. Dan wordt Laurens van kop tot teen bekeken en na het zien van de vlekken op zijn broek, zullen ze gedacht hebben 'ok misschien kan hij het ècht wel gebruiken' en krijgt uiteindelijk een bakje mee. Trots met zijn bakkie zetten we ons wat verder en geniet hij dan, al bij al, toch van een maaltijd zonder onwel te worden.

De maaltijd is helemaal niet pittig en smaakt hem enorm. 

Wat blijkt? In deze pagode worden er elke morgend èn avond maaltijden uitgedeeld voor de armen. Toch een mooi gebaar. Niet mis om hier arm te zijn. Een speciale 'Laurens' ervaring, maar we laten de maaltijden voor de mensen die het ècht nodig hebben. 

Hué, dat op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat, was de keizerlijke stad van Vietnam en later de hoofdstad tijdens de Nguyen-dynastie. Deze stad staat bekend om zijn pagodes. Laten we er eentje gaan bekijken. Vijf kilometer van het centrum staat de pagode Từ Hiếu. We vertrekken te voet, westwaarts van Hué.

Onderweg wordt de straat afgesloten voor een passerende trein dat stapvoets voorbij komt.

Na enkele minuutjes is de weg weer vrijgemaakt en dan pas zie je hoeveel scooters er hier rondrijden (zie filmpje). In het begin is het even hectisch, ook om zelf over te stappen, maar daarna gaat het scooter-verkeer vlotjes. 

Een acht meter hoge Boeddha bovenaan een trap begroet ons bij het passeren.

Een halve kilometer verder komen we toe aan de pagode.

De Chuà Từ Hiếu is een van de oudste en grootste pagodes gebouwd in de Nguyen-dynastie. 

De naam verwijst naar eerwaarde Nhat Dinh die in 1843 eerst een soort van rieten hut bouwde om er te mediteren en voor zijn moeder te zorgen, waarvoor hij dagelijks naar het centrum van Hué stapte voor de nodige voedingstoffen. 

Tu staat voor: zorgen voor elk wezen en Hieu: liefde voor de ouders. Door de jaren heen, dankzij de vele donaties, is het steeds groter geworden en gegroeid tot de mooiste pagode van Hué. Het ligt in een charmant landschap, gecreëerd door een systeem van kunstmatige vijvers en meren dat in de loop van honderden jaren door monniken is aangelegd. Een pad over het water leidt naar een oude tempel.

Het water is troebel, maar nadat we stukjes Vietnamese crackers in het water gooien, komt het tot leven door de katachtige snorharen van de meervallen, op zoek naar het voer (zie filmpje).

De perfecte harmonie tussen architectuur en natuur is te danken aan het dennenbos dat de pagode het hele jaar door schaduw biedt. 

De gevel van de pagode evenals de bouwwerken buiten zijn prachtig afgewerkt met mozaïek-achtige effecten.

Stukjes gekleurd glas en porselein zijn daarvoor gebruikt. 

De pagode staat ook bekend omdat de belangrijkste zenmeester van de eeuw (na Dalai Lama), genaamd Thich Nhat Hanh, zijn roots hier lagen. De laatste dagen van zijn leven heeft hij ook in deze pagode doorgebracht. 

Voor de Chuà Từ Hiếu staat een groot wierrookvat.

Bij het betreden van de pagode moeten de schoenen uit. In de eerste en grootste zaal staat het grote Boeddha-beeld.

Wat ons opvalt is de mooie glanzende donkerbruine houten vloer.

Achter de grote zaal is een ruimte waar men kan zitten in alle rust. 

De binnenkoer heeft een weelderige vijver waar kleine guppy's vrolijk in zwemmen. Er staat zelfs een Carambola-boom in.

Verschillende kleine boompjes en bonsais in bloempotten vullen het binnenplein.

Een kakiboom staat voor het huis waar de zenmeester Thich Nhat Hanh nog heeft gewoond. 

Naast de pagode ligt de begraafplaats waar welgeteld 25 graven van eunuchen uit de Nguyen-dynastie te zien zijn.

Monniken liggen ook begraven op dit domein. 

Links en rechts van de pagode, aan de voorkant, staan stoepa's.

De hoofdingang van het domein is een drievoudige poort waar ooit een halve maanvijver bij gebouwd is.

Het water bevat ook talrijke katvissen. Een vrouw is daar de vissen gaan voederen met een zak vol koekjes en heeft, door onze nieuwsgierigheid, de taak verder aan ons overgedragen. Het water is in deze vijver helder waardoor we de meervallen beter kunnen zien (zie filmpje). 

Zo dat was dan ons sereen bezoek van de dag. Deze Chuà Từ Hiếu is bij mijn weten de mooiste pagode die ik ooit heb gezien. Laurens heeft er in zijn leven veel meer bezocht en hij deelt dezelfde gedachte. De architectuur is stijlvol en niet kitscherig wat toch wel vaak het geval kan zijn. Ik vond de mozaïek-struktuurtjes fantastisch gedaan. De omgeving midden in het groen met al zijn vijvers, gevuld met vissen, geeft een extra rustgevende uitstraling. Een absolute topper van een pagode. We wandelen tevreden terug en verwennen ons met een lekker drankje. De ijskoffie is zeer lekker en zalig verfrissend.

Hier komen geen toeristen dus we betalen de echte prijs. €1 voor alles. 

We horen chaotisch gefluit van vogeltjes met een groep mannen eromheen.

Dit is een wedstrijd vogel-gezang.

Men brengt zijn vogeltje mee en wiens vogeltje het mooiste kan zingen is de winnaar. Ze zingen allemaal tegelijk op een rij. Hoe haalt men het gefluit uit elkaar? (zie filmpje) Heeft de jury sonar-oren?? 

We stappen een zijrivier van de 'Perfume River' over

en wandelen langs de kant verder.

Hier en daar verkopen vrouwen haar producten. Deze vrouw heeft allerlei verschillende eieren. 

Wat verder verkopen vrouwen levende dieren: vissen, ook katvissen. We hebben vandaag zoveel katvissen gevoederd waar ik veel plezier aan had. Ik vond ze enorm schattig met hun krioelende snorharen, brede smoel, schattige piep-oogjes,... Ze kunnen zelfs tot 3 meter lang worden! En dan liggen ze hier te spartelen, klaar voor consumptie. Ooh zielig. Zo ook palingen, krabben,... Och zelfs 3 soorten schildpadden! Mijn lievelingsdier, boehoe arme beestjes en ze zijn zó klein! Babytjes! Daar heb je toch niets aan? Kikkers, maar wat doet ze ermee? Een koord, gemaakt van een opgerolde plastieken zak wordt rond zijn middel geknoopt en dan 'SNOK!!' tot zijn middel maar een potlood dik is!! De kikkers zijn een kleine hand groot moet je weten. Horror!! Terwijl doet ze een babbeltje met een andere vrouw, alsof ze aan't breien is ofzo. De kikkers blijven verder spartelen van de pijn! OMG!! Waarom? Zodat ze niet kunnen wegspringen ofwa? Zoveel leed van al die diertjes op een kleine plek. Een andere vrouw vilt kikkers en heeft al een grote kom vol bloedend afval. Ik kan het niet meer aanzien, laat staan foto's trekken of filmen.  Dit is véél te gruwelijk allemaal! Ik zeg tegen Laurens "We moeten vegetarisch eten! Varkentjes, koeien en kippen zijn ook schattig". Hoe vaak ik dat al gezegd heb en toch... Moeilijk ook als ze steeds Jaja zeggen nadat ik vraag of het vegetarisch is en vooral, als het dan weer zo lekker is... zucht...

Plots zie ik een mini katvisje op straat.

Een babytje! Ik raak het zachtjes aan en het leeft nog! Snel redden voor de satan-vrouwen het zien of iemand het plat rijdt! Ik pak het bij het staartje vast en spartelen dat het doet. Ik loop naar de rivier en gooi het met een zwier het water in.

"Run Forester euh swim Forester swim!!!" En nu maar hopen dat er niet een grote roofvis 'Hap Slik' doet! Ik hoop echt dat het visje sterk en groot wordt. We hebben een leventje gered! Joepie! Maar al de rest ocharme... 

De lotto winnen en wat ermee doen? Voila ik weet het eindelijk. Levende lijdende diertjes opkopen en vrijlaten of vreedzaam ergens laten verder leven. En hopen dat ze niet terug worden gevangen... Zoveel dierenleed in de wereld. Echt erg...