Geen regen voor de verandering?

Woensdag 19 juli '23

Het heeft heel de nacht niet geregend! Ongelooflijk maar waar, zouden we vandaag dan toch wat beter weer krijgen? Is er hoop? 
Nadat we klaar zijn om te vertrekken... wat denk je? Tikketikke tik. Onze hoop bij deze is dan Poef verdwenen. Het was natuurlijk te mooi om waar te zijn. Daarbovenop is er dan toch deze nacht een mug in de auto geraakt ondanks ons zelf geïmproviseerde muskietennetjes. Ik heb het snel vermoord met een harde klap voor deze ons bloed heeft opgezogen. Die motherfucker haha. Alles vind ik erg dat wordt doodgedaan behalve een zoemende mug, perfect om mijn beetje frustraties op uit te werken. 

Honderd meter verder, dan waar wij stonden was pas een mooi plekje.

De nacht is al gepasseerd en de tijd kan je niet terugdraaien, dus vervolgen we onze route. 

Naast een rivier zien we busjes met kajaks erop. Hier in deze ijskoude wilde rivier wordt er er dus gekajakt.

Brrrr in deze koele ochtend bij amper 10 graden, mij niet gezien. (zie filmpje, een stromende rivier zegt niet veel op foto) Je ziet sporen waar de kajaks in het water worden gelaten via een vrij steile helling. Daar gaat Laurens natuurlijk af met de Jimny.

Dan heeft hij toch enkele meters ruwe offroad gedaan. En terug in achteruit naar boven. Ja lukt goed, onze Suzuki is nog steeds in form. 

Rijden rijden rijden in de regen met hier en daar een korte stop. Aan een zeer mooie ruime rustpauze zijn veel leistenen in verwerkt.

De muurtjes waar passanten torentjes met stenen stapelen.

Leistenen tafels voor een picknick.

Proper afgewerkte padjes die ons leiden naar een platform

waar je in het water veel kleine visjes ziet zwemmen. Die gaat Laurens natuurlijk voederen met brood, dat vind hij toch ó zo leuk (zie filmpje). Ze zijn duidelijk uitgehongerd en dan stel ik me voor dat ze een miljoen keer zo groot zijn en dat ik het stukje brood ben... horror. Een gezin ziet ons bezig en de vader vraagt wat brood voor zijn kleine dochter. Een leuk momentje voor het meisje en onze kleine jongen. 
Overal hier zien we gras met witte pluizige toppen zoals ze op deze plaats ook groeien.

De naam ervan is dus Veenpluis. 

Groendaken hadden we al gezien op kleine hutten, buskotten en brievenbussen, maar het wordt eveneens gebruikt op grote huizen.

De trollen zijn ook op deze plaats aanwezig.

Maar wie heeft nu de grootste neus? Nee Laurens, jij kan er niet aan tippen.

Na weer ettelijke kilometers rijden laat de zon zich plots zien. Ohlala die hebben we al heel lang niet meer gevoeld. Tijd voor een babbeltje. Laurens spreekt een jongeman aan van 18 jaar.

Zijn naam is Oliver, is electricien in wording. Als volwaardige electricien verdien je hier gemiddeld €5000 per maand! Dat is een droom voor bijvoorbeeld een Gambiaan die op een maand maar €20 verdient. De tol die wij hier betalen op de wegen geldt helaas ook voor hem, een lokale inwoner. Per maand betaalt hij hiervoor gemiddeld €200. Hij rookt zelf niet, heeft nooit gerookt, maar wat Noren wel vaak gebruiken zijn kleine pakjes waar een soort van nicotine in zit.

Je hebt ze met een witte of bruine vulling. Zo'n pakje steek je dan tussen de tanden en de bovenlip.

Helaas worden de gebruikte pakketjes vaak op de grond gegooid wat dan even vervuilend is als sigaretten-peuken. Hij gelukkig niet. Die van hem worden braaf weggestoken in het bijhorend compartiment van het doosje. 
Altijd leuk om een lokaal aan te spreken. Zo komen we o.a. ook te weten dat het mogelijk is om te vissen in de rivier voor een dag. Dan betaal je via een QR-code op deze plaats 50 Nok, ongeveer €4,50. Elke plaats heeft zijn bepaalde prijs.

Wat verder vinden we een ideaal hokje voor een kleine hap te koken. 

Aan het meer Foldsjøen hebben we het getroffen. Een vuurkorf hangt voor een overdekte hok met zicht op het meer.

Hier blijven we voor de nacht. Onze dag sluiten we af met een prachtig warm vuur.

Het regent al een tijdje niet meer. Wat willen we nog meer?