Daar wappert ze dan, de Turkse vlag

Zondag 11 december '22

We naderen Turkije en als we toekomen aan de grenspost denken we "Och maar 4 auto's voor ons dat gaat snel gaan".
Eerst door de grenspost van Bulgarije.

ID's en papier auto. Daarna door de Turkse grenspost.

Bij het eerste loket worden onze paspoorten en autopapier gevraagd. Dan wordt meteen de wagen gedesinfecteerd. 

Wat verder door een ander loket waar weer paspoorten, autopapier èn autoverzekering wordt gevraagd. So far so good.

Dan passeren we de bagage-controle, papier auto laten zien en koffer opendoen. Hij ziet onze matrassen en vraagt wat dat is. We slapen erin, zeg ik en hij puft lelijk met de nodige gebaren en stuurt ons meteen door naar de X-ray afdeling.

Autopapier wordt weer gevraagd en ook om onze bagage-koffers eruit te halen. Bagage?
'Dat zit hier allemaal los in de auto'. 
Ok dan zegt hij dat we àlles moeten uitladen. Wablief?!? Op die vuile grond?!! 
We leggen eerst een opengescheurde vuilzak op de vloer en ik begin mijn ò zo goed georganiseerde puzzel uit elkaar te halen. Achter en onder de zetel ook. Àlles.

Hij controleert snel met zijn handen in ons ineengeplooid bed en het is goed. We moeten er even uit voor de scan. Oef ik zag het echt niet zitten om ons bed er ook volledig uit te halen.

En ik kan terug beginnen puzzelen en word daarbovenop nog eens opgejaagd met getoeter achter mij en mijn big smil is echt wel volledig verdwenen. 

Wat verder is er wéér een loket, autopapier, en hij zegt dat we terùg moeten voor bagage-controle! Wat? Niet nog een keer!
Laurens zoekt uit wat er moet gebeuren en beland bij een zéér onvriendelijke Turk. Hij blaft naar Laurens "WHATS PROBLEM!!" Controleert nogmaals het autopapier en gaan terug naar de laatste controle.
En eindelijk mochten we door  en zetten voor het eerst onze wieltjes op Turks grond. 
Nog nooit heb ik zoveel gedoe tijdens een grensdoorgang gehad!! 

Dan zien we een ellenlange file van camions die wel 6 kilometer lang is!!

Zoals toen we Bulgarije binnen kwamen. Als ze ook zo streng worden gecontroleerd of erger dan sta je hier toch enkele dagen. Ochaarme 'Camionchauffeur, dé job van uw leven!' En de belangrijkste possitieve eigenschap is ...  geduld.

Tanken wordt weer een plezier aan €0,90 de liter.

We belanden in een winkelcentrum en hier is een soort van food market, zoals in Azië. We testen iets uit, natuurlijk een Turkse pizza die vers wordt gemaakt en met een frisdrank voor de zalige prijs van €2. Joepie!!

En lekker vers, heerlijk! We zijn in wonderland. Ik voor het eten en Laurens voor de benzine.