In vogelvlucht door Bulgarije

Donderdag 8 december '22

Subotica laten we achter ons en doorkruisen Servië richting Bulgarije. 
Roemenië laten we voor wat het is. Hierdoor besparen we vele kilometers en een passage door een grenspost. 

Voor het eerst deze reis zien we zwerfhonden.

Ze waren al reeds te zien in Subotica. Arme beestjes. 
En het afval-probleem is hier helaas wel aanwezig. Dit zien we geregeld aan de kant van de weg. Veel sluikstorten en enorme officiële stortplaatsen die in brand staan.

Witte kool is duidelijk dé groente die hier wordt gecultiveerd. Aan de kant van de weg worden ze verkocht aan 20 dinar het stuk.

Dit is omgerekend 17 eurocent!! En het zijn serieus grote joekels. Wat een mager loontje voor de boeren als je rekent dat een liter benzine overeenkomt met 8 kolen. En om de boeren te pesten zet Lidl de kolen op 18 dinar. 

Ooit hebben we in Nepal een hele kar witte kolen opgekocht om een verwaarloosde olifant zijn honger te stillen.

Op een bepaald moment hebben we geluk gehad en vooral het voertuig voor ons, waar we reden op een baan waar men 70 rijdt. Een hert sprong de weg over vlak voor diegene voor ons, tussen twee auto's door. Dit gebeurde bliksemsnel! 

Ondertussen zijn de temperaturen al wat zachter en we brengen de nacht door in ons vertrouwd jeepke.

Vrijdag 9 december '22

We hangen nog eens de toerist uit en volgen het bord 'Fortress Ram'. Vooral omdat Laurens het herkent van een documentaire op National Geographic.
Daar aangekomen blaast de wind ons bijna omver en is het kasteel gelegen in het dorp Ram, enkel van buiten te bezichtigen.

Alles is pot-toe, want wie komt er nu in de winter naar hier? Blijkbaar zijn we toch niet de enigste met hetzelfde idee. 

Ooit, in 1483 hebben de Ottoman Turken dit gebouwd.

Het kasteel bestaat uit 5 torens die met elkaar zijn verbonden door stevige muren.

Met zijn 36 kanongaten was dit het eerste sterk bewapend kasteel van Servië.

Terug aan de auto staat er een schattig hondje ons op te wachten.

Hoe lief, hebben we nog iets om te geven? Oh ja van dat vies brood dat naar hondenbrokken riekt.

En ja hoor het is goedgekeurd.

Maar helaas moeten we verder.

Onderweg zien we geregeld gekleurde bijenkorven hier in Servië,

maar deze is wel heel uniek.

Onze route loopt al een tijd langs de Donau waar we dit kasteel van Golubac voorbij rijden door een tunnel. 

Hier loopt de 'Smoketree and Lilac Trail' door de heuvels boven het fort van Golubac. In de lente kleurt dit gebied prachtig paars en in de herfst is het pronktijd voor de rookboom wanneer de omliggende heuvels vurig rood kleuren.

Als ik nog eens klaag van de koude dan zal ik terugdenken aan deze moedige fietstoerist. 

We hebben nog wat dinars over en stappen de eerste de beste snackbar in een klein dorpje binnen.

Het verbod op roken in eetzaken kennen ze hier niet. Wat een rook-walm binnen. We bestellen lukraak iets.

Het vlees word boven houtskool gegrild, gaat tussen een broodje met groenten en zelfs zonder saus was het absoluut lekker sappig.

Een smakelijke meevaller.

Dit is dan ook weer een manier om niet geflitst te worden.

Wat een rustig moment van de dag om Bulgarije binnen te rijden. We waren de enigsten, maar in de tegenovergestelde richting was het aanschuiven geblazen. Wel 8 kilometer stilstaande file van vrachtwagens! (zie filmpje)

Vanaf we Bulgarije binnen rijden merkt Laurens dit bord geregeld op de baan.

In Bulgarije moet iedereen wegentax betalen voor straten die echt niet in orde zijn. Die zitten vol gaten. Je ziet ook geregeld auto's aan de kant staan met stuk gereden banden. Het grootste gat van vandaag was zeker een meter op een meter. Iedereen ging er met een grote bocht rond.

We proberen het vignet te kopen op het internet, maar werkt niet. In een tankstation is het ons gelukt aan dit toestel.

Verschillende camera's waren we al gepasseerd en hopen dat we geen boetes ontvangen aangezien we dezelfde dag nog het vignet hebben aangeschaft.

Zaterdag 10 december '22

We worden tegen gehouden door de politie. We hebben prijs, zijn geflitst en moeten de boete meteen betalen. 
Als ze net zo efficiënt zouden zijn met 'wegen  repareren' hadden ze hier de beste banen ter wereld.

De zon heeft wat medelijden met ons en is lekker beginnen schijnen. De temperaturen lopen op tot 19 graden. 

De Middeleeuwse stad Veliko Turnovo ligt op onze route in het noorden van Bulgarije op ongeveer 300 km van de grens met Turkije.

Deze stad wordt gezien als een van de mooiste en oudste steden van Bulgarije en is ook twee eeuwen (1186-1396) de hoofdstad geweest.

De enorme stadsburcht Tsarevets bestaat uit een lange muur die ook de Bulgaarse muur wordt genoemd

die helaas grotendeels verwoest is door de Ottomanen (Turken). De Baldwin-toren maakt deel uit van de oude vestingmuur.

Het fort van Tsarevets

is gebouwd op een hoogte van 206 meter en was de belangrijkste vesting van het Tweede Bulgaarse Koninkrijk.

Onze laatste nacht in Bulgarije gaat door in jawel ons kamertje op vier wielen en morgen is het de beurt aan Turkije.